Ruth en Boaz

Laatst las ik enkele verzen in Ruth 2:5-13 die op een speciale wijze voor me begonnen te leven:

In vers 5 zien we hoe Boaz interesse toont voor Ruth. Boaz is daarin een prachtig type van de Heer Jezus die interesse heeft in mensen die naar Hem gaan om hun (innerlijke) honger te stillen. Boaz went zich zelf als eerste tot Ruth, bemoedigt haar door te zeggen: ga niet naar een andere akker. Blijf maar hier. Je bent hier welkom! Jezus zei iets vergelijkbaars: “Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven.” Mt.11:28

Boaz zegt tegen Ruth: als je nou dorst hebt, kom dan mijn water drinken (9). Hoor je ook diezelfde kostbare woorden doorklinken uit Jesaja en Openbaring? Wat een gulle gever was Boaz en …. Zou God daarvoor onder doen?

Ruth, die een type is van de ongelovigen uit de heidenen, wordt hier een heerlijke genade geschonken: onverdiende gunst, want Moabieten mochten volgens de wet helemaal geen deel hebben aan de dienst van God, zelfs niet tot in het tiende geslacht!!
Wij ongelovigen hebben ook geen enkel recht op Gods Heil in Christus Jezus, maar krijgen als heidenhonden ondanks die strenge wet te eten! Uit genade net als Ruth toen!

Ruth knielde en dankte Boaz (10). Laten wij dat toch ook doen als we beseffen met welk een genade God in Christus ons tegemoet getreden is. Deed je dat nooit eerder? Doe het dan vandaag!

Dan vertelt Boaz aan Ruth waarom hij zo goed is voor haar. Oh… zou je denken. Toch goede werken dus! Nee hoor, lees maar in vers 11: Ruth verliet haar land en haar volk en ging met haar schoonmoeder mee naar Bethlehem (=broodhuis). En dan zegt Boaz "Moge de HEER je daarvoor rijkelijk belonen – de HEER, de God van Israël, onder wiens vleugels je een toevlucht hebt gezocht.’ (12). Wat deed Ruth? Niets anders dan een toevlucht zoeken onder de vleugels van de HEER!
Van nature zijn wij allemaal in het geestelijke Moab, onder de macht van Kemos, de god van de Moabieten, die een beeld is van Satan, die de god van deze wereld genoemd wordt. Is ook onze hoop (Elimelech, Machlon, Chiljon) weggevallen? Dan mogen we met al ons verdriet en onze bitterheid (Mara!!) tot de ware BOAZ (betekent “In Hem is kracht”) gaan en bij Hem aren lezen (zijn Woord gelovend lezen) om onze honger te stillen. Wie het Woord van God hoort en het gelooft zal behouden worden! Want ieder die de naam van God aanroept, zal behouden worden. En wee hem die durft af te doen van die grote genade van God! Want zóóó ruim en groots is het aanbod van God.

Ieder die zulk een voortreffelijk aanbod van genade afwijst zal tot in alle eeuwigheid zijn nagels kapot bijten en zijn tanden knarsen van wroeging dat hij zoiets heeft afgeslagen…. Misschien wel omdat anderen het hem hadden verboden.... en liever naar mensen dan naar God luisterde.

Doe als Ruth en zeg: “Ik dank u, heer,’ zei ze, ‘want u hebt zich mijn lot aangetrokken en mij moed ingesproken.” (13)

ruimtezweed

Sinds een paar dagen terug bevindt zich voor het eerst in de geschiedenis een Zweed (Christer Fuglesang) in de ruimte; had zich aangemeld voor 12 dagen klussen aan een ruimtestation....

Samen met m'n zorgnemer zag ik 's nachts om 02.47 hoe hij samen met een aantal Amerikanen werd gelanceerd. Kostte een paar centen, maar daar heb ik het verder niet over…
Het was best heel spannend moet ik zeggen, want de vorige missie (2003) verliep zoals bekend desastreus waarbij de bemanning al na enkele ogenblikken in een gigantische explosie omkwam. Deze keer ging het goed. Kijk maar hier! Draai je geluidsboxjes maar es even open!!

Als je dat zo allemaal ziet, kun je niet anders dan onder de indruk raken van het menselijk kunnen. Je voelt je maar heel klein. Langetermijnplannen om een missie naar Mars te ondernemen - waarbij de reis zo'n 3 maanden!! in beslag zal nemen, lijken overigens nog tamelijk uit de lucht gegrepen. Daar komt wat aan voorbereidingen bij kijken, waarbij ik weet niet hoeveel if-thenopties uitgewerkt moeten worden....
Je verstand staat er bij stil. Tussen haakjes, mijn verstand begrijpt nog wel net, dat mensen die zulke enorm complexe zaken kunnen bedenken geen toevalsprodukten kunnen zijn. Enne, wat dan te zeggen van Hem die ons mensen de mogelijkheden gegeven heeft om zoiets te bedenken en uit te werken. En dat Hij daarbij gelijktijdig ook nog eens weet wat al die 6 miljard mensen op aarde bedenken van moment tot moment .... Stel je dat nou eens voor!! Ehh, nee, doe trouwens maar niet, anders kom je nooit meer toe aan de rest van dit blogje en dat zou jammer zijn...


Tijdens de uitzending werd een aantal mensen gevraagd of ze zin zouden hebben om zelf zo'n ruimtereis mee te maken. Geheel in overeenstemming met het tegenwoordige "het gaat om de kick"-denken waarin niets meer te gek is, antwoordde zo'n 95% met een onmiddellijk "ja, natuurlijk!" of "ja, waarom niet?". Risicoanalyses zijn kennelijk uit de tijd of lijken ondergeschikt aan het kunnen "kicken". Verbazingwekkend!

Onwillekeurig gaan mijn gedachten uit naar de ruimtereis van Henoch. "Hij wandelde met God en hij was niet meer, want God had hem opgenomen" staat er in Genesis 5:24. Kijk, naar zo'n soort ruimtereis zie ik nou uit. Het mooie is dat zo'n "ruimtereis" ons die geloven in de Heer Jezus ook wordt beloofd. In dat verband is het woord "kick" overigens volslagen misplaatst... Niet de kick maar de altoosdurende!! ontmoeting is het hier die telt en trekt en dat met de meest wonderbare persoon die je je maar kunt bedenken.... nee, eigenlijk dat niet eens. Hij is zo veel heerlijker dan je in je stoutste dromen maar zou kunnen bedenken. Wist je dat niet en ben je geïnteresseerd? Wil je je ook aanmelden? Kan hoor! Iedereen die wil mag komen! Iedereen die wil mag mee... maar stel dat vooral niet uit want het tijdstip van vertrek zou wel eens hééél dichtbij kunnen zijn. Over spannend gesproken!!

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

De toekomst in het geding (1)

“Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid”. Dat was de titel van brochure van de Overheid begin 1990. Hoeveel gelovigen van deze tijd zouden zich op hun toekomst hebben voorbereid? Ik begrijp het eigenlijk wel wat. Het is nu eenmaal niet zo gemakkelijk je daar snel een goed beeld van te vormen. De boeken Daniel en Openbaring zijn voor de meesten bepaald geen gemakkelijk verteerbare kost en worden daarom maar al te vaak overgeslagen. Vreemd genoeg was een van de eerste christelijke boeken die ik las juist een boek over de toekomst, nl. Hal Lindseys “De planeet die aarde heette”. Het boek sloeg in als een bom, weet ik nog. Bij mij ook trouwens. Nu, 32 jaar later zijn mijn gedachten wat meer “uitgelijnd”, maar de centrale hoofdlijnen die hij schilderde over het boek Openbaring heb ik nooit losgelaten. Kort geleden kwam het boek Openbaring opnieuw in de focus voor mij. In de gemeente zou een bijbelschooldocent uit Örebro een weekend houden over het boek Openbaring. Ter voorbereiding las ik diens boek over de Openbaring, maar was erg ambivalent over de inhoud na het lezen ervan. Ik last er best een aantal nuttige dingen in, maar in z’n geheel toch een verklaring die voor mij schokkend modern was en voornamelijk oog had voor het 1e eeuwse Romeinse rijk als “beest uit de zee”. De gedachten aan een opname van de gemeente, een grote verdrukking, een duizendjarig rijk werden als onhoudbaar van de hand gewezen…. Practisch was hij weer terug bij de aloude kerkelijke visie die slechts rekent met een “Jongste dag” en daarmee de definitieve overwinning over het kwaad. Voor Israël geen plaats in dat model! Op zich was het merendeel van wat hij zei tijdens het weekend ook nog best goed, maar de mensen die zijn boek aanschaften zouden wellicht snel geneigd zijn om het verklaringsmodel als de juiste visie te zien. Ik besloot me dieper in de materie in te werken en de afgelopen weken ging heel veel tijd zitten in het lezen van meerdere commentaren. Ouweneels tweedelige commentaar, maar ook de excursen van de Studiebijbel bij het boek Openbaring, nog een Zweeds commentaar en nog een Amerikaans van Ladd. Niet dat ik erop uit was om alles op punten en komma's te begrijpen, maar vooral de grote lijnen van overeenkomsten en verschil. En vooral ook wat betekent het eigenlijk om wel of niet de toekomst zoals de Bijbel die ons meedeelt te kennen. Dat vraagt nog wel het nodige aan doordenking maar ik wil daar de komende tijd nog wel het een en ander over kwijt op deze plek. Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

De myte over de Grote Pianist

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

VN-enquete

De VN stuurde een enquete uit naar de landen van de wereld met de volgende vraagstelling:
”Geef ons jullie oprechte mening over hoe een oplossing voor het gebrek aan voedsel in de rest van de wereld er uit zou kunnen zien.”
De enquete liep uit op een totale mislukking:

In Afrika wist men niet wat met “voedsel” werd bedoeld,
in Oost-Europa kende men het woord “oprechte” niet,
in West-Europa wist men niet wat “gebrek” inhield
in China vroeg men zich af wat toch het begrip “mening” kon betekenen,
in het Midden-Oosten wist men niet waar de aanduiding “oplossing” voor stond en in de VS was de woordencombinatie “rest van de wereld” onbekend.

fantastische reclame

Ja, zoiets zie je toch niet vaak! Zowaar, een berichtje op nu.nl dat iemand de Rainbow Bible Award 2006 heeft gewonnen met het maken van een online bijbelcursus.

Veelal lees ik niet veel meer dan een enkel bericht op die NL-site om voor de rest slechts koppen te snellen. Deze keer klikte ik echter met meer dan gemiddelde interesse het nieuwsitem aan om te weten wat voor cursus dat wel mocht zijn. Het bleek te gaan om een eenvoudige en waardevolle maar tegelijkertijd ook interessant gepresenteerde "cursus" over de feesten in de Bijbel, gemaakt door Henk-Jan Oudenampsen. Dat sprak mij wel aan, want Henk-Jan is voor mij een "bekende" van uitgeverij Medema, je weet wel, die uitgeverij die adverteert met "gewoon vertrouwde lektuur".

Iedereen die belangstelling heeft voor de Bijbel raad ik aan om de cursus (even) te doen; duurt ongeveer 20 minuten en is beslist de moeite waard!

De natuur wordt in de toekomst veel mooier ...

Het is puur genot om in deze herfsttijd in de natuur te lopen en te genieten van de prachtige kleuren, te luisteren naar de geluiden en allerlei geuren op te snuiven. Als het zonlicht dan ook nog eens een extra schoonheidsinjectie toevoegt aan die kleurenpracht kan het echt adembenemend fraai zijn.

Soms ook wel wat weemoedig trouwens, omdat al dat uiterlijke schoon van de natuur in haar weelderige kleurencascade, voor het laatst van dit seizoen lijkt te spreken van haar grote architect. Het is als de laatste kleurenuitbarsting die met het wegebben ervan het nachtelijk voor goed het duister inluidt.

Nou ja, voor goed niet, we weten allemaal dat na het herfst-winterseizoen weer opnieuw een lente zal volgen, zolang de aarde zal bestaan.

Niks bijzonders tot hier toe natuurlijk. Hoe mooi die natuur ook is, toch ervaar ik regelmatig dat de natuur ook wreedheid in zich bergt, misschien niet letterlijk, maar zo voelt het wel. Ooit in de ogen gekeken van een dier dat in doodsnood vlucht voor een roofdier? Dat ligt natuurlijk in de aard van zo’n dier, maar toch voel je dat er iets mis is. Ik wel, tenminste!

Volgens mij wordt dat ook echt een keer anders!

Sommigen fronsen wellicht hun wenkbrauwen nu en beschouwen het als fantasie…
Echter, oude profeten als Jesaja hebben al voorzegd dat als de Messias komt, er orde op zaken zal worden gesteld op aarde. Lees het hier in Jes.11.

Het vervolg op deze eerste zes verzen wordt nog minder vaak genoemd, maar vergt toch wel een radicale verandering van de natuur!
6 Dan zal een wolf zich neerleggen naast een lam,
een panter vlijt zich bij een bokje neer;
kalf en leeuw zullen samen weiden
en een kleine jongen zal ze hoeden.
7 Een koe en een beer grazen samen,
hun jongen liggen bijeen;
een leeuw en een rund eten beide stro.
8 Bij het hol van een adder speelt een zuigeling,
een kind graait met zijn hand naar het nest van een slang.

Geloof in evolutie of schepping
Voor sommige lezers zouden deze verzen slecht verteerbaar kunnen zijn. Doorgaans wordt gezegd dat zo iets gewoon onmogelijk is! Verstokte Darwinisten worden mogelijk zelfs kwaad op mensen die geloof hechten aan zo’n bijbelgedeelte. Fundamentalistische nonsens heet dat dan! Nou okay, ik kan in zoverre daarin meegaan dat het inderdaad onbegrijpelijk is voor ons menselijke verstand. Maar mijn wijze van denken wijkt wellicht toch ook weer niet zo veel af van hen die ik als evolutiegelovigen zou willen aanduiden.
Als evolutionist geloof je m.i. de woorden van Darwin, in ieder geval de centrale gedachten van zijn evolutievisie. Daarmee gelooft hij niet in mindere mate dan ik die in de woorden van God geloof. Het evolutiedenken baseert zich immers op enkele voorwetenschappelijke hypothesen die kort door de bocht daarop neer komen dat alles is ontstaan door toeval en zich van daaruit doelloos heeft ontwikkeld door middel van genmutaties.
Je hebt echter heel wat geloof nodig omdat zo maar aan te nemen. Er valt namelijk absoluut niets aan bewijs te leveren. Toch wordt het vaak voorgesteld alsof het om pure feiten gaat. Het merendeel neemt gewoon voor zoete koek aan dat het zelfs om feiten gaat waar niets op af te dingen valt. Men beschouwt dat kennelijk als noodzakelijk om vol aangezien wilt worden....

Als we dan toch ten diepste een zelfde soort start hebben, namelijk geloof in een bepaald uitgangspunt, dan zou ik willen stellen dat het niet zo problematisch hoeft te zijn om aan te nemen dat God, die de Schepper is van het gehele universum, veranderingen kan aanbrengen in de natuur die ons beperkte, menselijke verstand te boven gaan! Ons beperkte verstand kan daarom ook moeilijk norm zijn voor alles wat mogelijk en onmogelijk is.

Terug naar de grasetende leeuw moet ik dan ook stellen dat ik het ook niet begrijp. Ik aanvaard het eenvoudig. We hebben allemaal geleerd dat roofdieren een heel ander spijsverteringssysteem hebben dan planteneters. Toch geloof ik niet dat deze omwenteling als zo schokkend behoeft te worden gezien. Dieren die wij als roofdieren aanduiden hebben volgens het scheppingsverhaal namelijk eerst groene planten gegeten als dagelijks voedsel.

In die periode kwamen de dieren tot Adam – zelfs Eva was er toen nog niet – en hij gaf de dieren een naam in overeenstemming met hun natuur. En ik denk dan daarbij: de natuur die zij toen hadden. Ik zie namelijk geen enkele reden om aan te nemen dat leeuwen, tijgers etc. in die tijd al andere dieren aten. De dood deed zijn intrede namelijk niet voordat de zonde door Adam de wereld binnenkwam. Pas met de zondeval werd de aardbodem vanwege de zonde vervloekt en kreeg de natuur een ander wezenskenmerk, namelijk dat van de vruchteloosheid. Die verandering moet tot gevolg hebben gehad dat onze huidige roofdieren werkelijk roof-dieren werden. Niet eerder! Zij veranderden toen dus van planteneters in rovende vleeseters. Of dat een verandering van het orgaanstelsel met zich meebracht lijkt me sterk – hoewel ik het op zich niet kan uitsluiten. De verandering terug tot planteneter vergt dan evenmin een nieuwe set magen en darmen, lijkt me zo. Ze aten immers vroeger ook al planten? Overigens zijn dit natuurlijk maar details van ondergeschikt belang, evenals de vraag of wij het al dan niet begrijpen. Niet dus!

Ingrijpende verandering
Uiteraard gaat het hoe dan ook om een buitengewoon ingrijpende verandering! Een leeuw graast nu eenmaal niet net als een rund en zeker niet in dezelfde wei! Een leeuw zou zich in deze tijd onmiddellijk op het rund storten, terwijl een rund op zijn beurt alles zou doen om te voorkomen dat hij op het dagmenu van de leeuw terecht zou komen. Er is dus een regelrecht wonder nodig om deze verandering tot stand te brengen. Deze verandering maakt onderdeel uit van wat Lukas “de wederoprichting van alle dingen” (NBG51) noemt of de tijd waarin alles zal worden hersteld (NBV). De schepping zal dan worden bevrijd uit de slavernij van zinloosheid en vergankelijkheid, iets waar we nu misschien nog niet zo veel bij kunnen denken, maar wat mogelijk veel verder gaat dan dat waar Jes 11:6-8 overgaat.
Spannende tijden dus!

Hoe het allemaal zal toegaan weten we niet, alleen dat het zal gebeuren. Met verlangen zie ik uit naar die tijd! Mogelijk zullen de dieren dan niet langer meer wegvluchten als wij mensen bij hen in de buurt komen. Misschien zullen we zelfs een leeuw kunnen aaien zoals we nu een paard aaien. Het is moeilijk om met zo'n (aards) toekomstperspectief te wachten op die heerlijke tijd!

Het klinkt misschien allemaal wat te ongelofelijk om waar te kunnen zijn, maar ik ben er van overtuigd dat het waar wordt, ook al gaat het misschien iets anders dan dat ik mij dat nu voorstel. Mensen kunnen dat niet bewerken. God zelf staat hiervoor garant.

Met belangstelling zie ik uit naar reacties!

Wat een Vader! voor mij!?

Het thema voor de preken van onze voorganger staan dit najaar in het teken van ”terugkeer naar God” en hij spreekt al zondagen lang over Lukas 15 en met name over de gelijkenis over de verloren zoon.

Het is een gelijkenis waarin de enige die werkelijk de Vader kent, ons over Hem vertelt en Hem aan ons voorstelt als de Vader van de verloren zoon.

Wat een Vader!!!

Wat zou onze vaderreactie zijn als we zouden weten dat een van onze zonen een heel vermogen verkwanseld heeft en na jaren niets van zich te hebben laten horen, zich met hangende pootjes bij z’n ouderlijk huis aandient…. ?

Zouden wij gewoon wachten tot hij aanbelt en hem daar gewoon een tijdje laten bellen om hem vervolgens toe te spreken met “zo, belieft het meneer eindelijk weer eens van zich te laten horen?” of ... zouden wij ook dagelijks op de uitkijk staan ….. en als we maar een glimp van hem ontwaren, hem onmiddellijk tegemoet snellen?

Zouden wij vervolgens zeggen: en? Wat heb je na al die jaren op te biechten? Of nemen we die jongen in de armen en geven hem een vaderlijke kus?

Zouden wij zeggen: “Tsjonge, wat zie je er uit man, heb je nou echt niks beters om aan te trekken als je nu toch een keer hier komt?” Of laten we hem douchen en zorgen we dat er na z’n douche feestelijke kleding voor hem klaarligt terwijl we ondertussen snel gebak halen om deze thuiskomst te vieren!

Wat een verschillen! Wie raakt niet onder de indruk van die Vader. Doorgaans schieten er tranen in m’n ogen als ik het stukje lees of hoor voorlezen, zo zeer grijpt de liefde van die Vader mij aan, want ik weet het is niet zo maar een gelijkenis, het gaat om DE VADER! Hij is werkelijk zo!

Wie zou niet bij het lezen van deze woorden zonder die Vader te kennen onder de indruk komen en tot zich zelf komen net als deze verloren zoon deed toen hij nog bij de varkens zat, zich tot die Vader wenden en zeggen: "hier is nog zo’n zoon. Ik begrijp er eigenlijk niks van, maar als u werkelijk zo'n Vader bent, dan wil heel graag dat u ook mijn Vader bent. O dank u dat u zo vol genade en vergeving bent, dank u voor deze – Uw – woorden. Dank u dat U ook mij zo wilt aanvaarden als uw kind!
Heh … wacht even, daar hoor ik iemand protest aantekenen. Hallo! Stop! Zo gemakkelijk gaat dat niet hoor! U stapt wel heel erg makkelijk over uw ellende heen! U moet bedenken dat er eerst toch wel heel wat moet gebeuren met u, ziet u, … … …. En weet u eigenlijk wel of u tot de uitverkorenen behoort? … … … En als u dan werkelijk gaat beseffen hoe erg het wel met u gesteld is dan …. … …. Nee zelf heb ik het ook nog niet, maar ik blijf bidden en kom onder het gehoor – al 70 jaar hoor…

Oh, stamel ik, ik ik dacht dat dit de Bijbel was, het Woord van God, maar ik begrijp als ik u zo hoor en u bent al zo oud en zult het dus wel weten dat het Woord alleen niet genoeg is…..
Ik begrijp dus … dat wat ik dacht bij het lezen van deze gelijkenis slechts een fata morgana is…

Ik dacht echt dat ik dit mocht lezen als een uitnodiging om net als de verloren zoon tot God te gaan, want ik heb inderdaad net als die verloren zoon zoveel jaren voor mijzelf geleefd, steeds mijn eigen belangen gediend, maar ik begrijp van u dat dat niet voldoende is en dat dat zo gemakkelijk niet gaat. … … Ik moet dus eerst mijn ellendige toestand nog maar eens véél dieper zien te beleven opdat misschien – je weet het maar nooit, het God mag behagen aan mij dat grote werk van redding te verrichten – en dan ….
Ik kijk m’n gesprekspartner aan in de hoop het goed begrepen te hebben, maar wat zit hij raar en … hij reageert helemaal niet. Meneer…. Meneer! roep ik…. Gelukkig heb ik een mobieltje en ik bel snel het alarmnummer. Ik probeer hem te beademen…. Even later komt de ambulance al met loeiende sirenes. De verplegers proberen van alles maar … het is al te laat. De man is overleden. Een fataal hartinfarkt… vertelt de verpleger! Wat vreselijk!

“Nee, zelf heb ik het ook nog niet, maar …” Het dendert door mij heen. Kennelijk niet uitverkoren….

Ja maar, zo gemakkelijk kun je dat toch niet zeggen! God heeft toch zelf laten optekenen voor ons in 1 Tim 2:3,4: “Want dat is goed en aangenaam voor God, onzen Zaligmaker; Welke wil, dat alle mensen zalig worden, en tot kennis der waarheid komen.” (Ezech 18:23. 2 Petr 3:9)

En zegt niet Jes.55:1 en Openb.22:17 En wie dorst heeft, kome, en wie wil, neme het water des levens om niet.

Wat vreselijk om straks diezelfde woorden te moeten horen als de farizeeërs: Maar Hij antwoordde en zeide tot hen:
"Wel heeft Jesaja, van u, geveinsden, geprofeteerd, gelijk geschreven is: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij.
Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen; Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen"

En voor u die dit leest en geen zekerheid hebt ... U hebt nog de keus…. Nog is het de welaangename tijd, de dag waarop ook u zalig kunt worden!

bekeuringen 2 x zo duur vanaf 1 okt 2006

Snelheidsovertredingen gaan per 1 oktober 2006 flink in prijs omhoog. Ze worden namelijk gewoon verdubbeld. Dat betekent het volgende:

Voor wegen met een maximumsnelheid van 30,50,70,90,110 km geldt
* bij 0-10 kilometer te hard: 2.000 kr
* .....
* bij 31-40 kilometer te hard: 4.000 kr.

Tja, 6 km te hard rijden en dan dik 200 euro lichter worden, doet best pijn, lijkt me zo. Je kunt dat geld op een veel leukere manier kwijt raken...
Er zijn de afgelopen tijd op tal van plaatsen camera's geplaatst, terwijl politie ook regelmatig vanuit het struikgewas een camera richt op aansnellende automobilisten, die vervolgens een aantal honderden meters later de weg af gedirigeerd worden en zonder pardon op de bon geslingerd worden, iets wat niet alleen de Zweden zelf aangaat maar net zo goed overige europeanen binnen de EU.

De nummerplaat wordt geregistreerd en je krijgt de bon gewoon thuis gestuurd! Niet betalen? Dan kun je problemen verwachten als je de volgende keer Zweden binnenrijdt.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee .....

Leuk hoor zo'n fietsendrager..

We wonen hier prima naar onze zin, hoog op de heuvel, maar .... even naar het centrum fietsen is er dus niet bij! De weg is veel en veel te steil en dat geldt zowel voor de route naar beneden als naar boven.

Toen we een tijdje terug een zeer aantrekkelijk geprijsde fietsenhouder in het volvokrantje zagen, besloten we meteen om er zoeen aan te schaffen.

Ik kon eerlijk gezegd nauwelijks geloven dat het zou kunnen werken, maar het werkt prima.

Sinds enkele weken geleden hebben we al diverse leuke tochtjes gemaakt net even verder van huis dan normaal. Het enige wat je nodig hebt is een gedetailleerde kaart.

Zweden in spanning... rechts winnaar!

Vandaag is het verkiezingsdag, zoals altijd op een zondag en zoals altijd voor alle 3 de regeringsniveau's: regering, gemeente en een vorm er tussenin.
Al maanden lang staan de tv- en radioprogramma's in toenemende mate in het teken van deze verkiezingsdag, vooral de afgelopen week.
Zoals men voorzag zou het een nek aan nekrace worden en dat is het ook werkelijk. Met op dit moment (22.15) ca 90% van de stemmen geteld, staat het blauwe rechterblok van vier partijen een ruime procent voor op het rode linkerblok met drie partijen. (Op het kaartje welk blok waar de meerderheid heeft; blauw dus vooral in de grote steden).

Al sinds 1932 is het linkerblok aan de macht geweest, met slechts 2 maal een rechtse regering, die laatstelijk weer het veld ruimde in '94. Een regeringswisseling lijkt me daarom wel gezond, na 10 jaar links en Göran Persson als voortdurende regeringsleider. Macht corrumpeert nu eenmaal. Niet dat ik de illusie heb dat rechts het zoveel beter doet dan links; trouwens in beide blokken is 99% van alle discussies geconcentreerd op portemonnaiekwesties...

Het heeft m.i. dan ook niet al te veel zin om voortdurend naar al die politieke retoriek te luisteren en te kijken: beide blokken willen de macht! Beide blokken zijn de afgelopen jaren sterk naar het midden geschoven en lijken nu erg veel op elkaar! Het hele verhaal is iets versimpeld gewoon of het een onsje meer van dit of van dat moet zijn; veel meer dan dat is het niet.

Dit stukje afrondend (23.00) wordt duidelijk dat Zweden een rechtse regering gaat krijgen die dan onder leiding komt te staan van de 41-jarige Zweedse "VVD"-leider Fredrik Reinfeldt (zie foto). Tegenstander Göran Persson heeft inmiddels zijn nederlaag toegegeven.

Herstel! kostbaar!

Als bezitter van de studiebijbel, een project van "In de Ruimte" heb ik het altijd triest gevonden dat dit project door onenigheid en kennelijk onbegrip al weer vele jaren ter ziele ging.... Je vraagt je zo af. "Hoe kan dat nou?" Zo'n prachtig project naast vele anderen.... en van Herman ter Welle, de stuwende kracht erachter hoorde je maar niets meer... totdat ik vandaag bij Joelnews het bericht lees over herstel van de relaties. Iets om blij van te worden, hoewel het jammer is dat het zo lang heeft moeten duren....

Het Zweedse paradijs bestaat niet ! ?

Van zoonlief kreeg ik een tijdje terug een artikel toegestuurd met onderstaande titel met het verzoek wat commentaar te geven... Door de storing is de reactie uitgelopen, maar het feitelijke commentaar heb ik klaar. Voor geïnteresseerden geef ik dat commentaar in het rood in onderstaande text.

Het Zweedse paradijs bestaat niet !

Europese sociaaldemocraten, Wouter Bos voorop, lopen weg met ’het Scandinavische model: fatsoenlijke uitkeringen, volop werkgelegenheid, prima kinderopvang en toch economische groei. Maar een paar dagen in het beloofde land zelf leveren een heel ander beeld op. ’Het Zweedse model is al dertig jaar op sterven na dood. Wij zouden van júllie moeten leren.’

Op de redactie van Dagens Nyheter, Zwedens grootste krant, kijkt wetenschapsredacteur Fredrik Hedlund bezorgd als hij hoort dat werkende moeders in Nederland maar drie maanden thuis zijn na de bevalling. ‘Dat is niet goed voor een kind’, zegt hij. ‘Zoveel weet ik er wel van. Als de band met de ouders in die eerste cruciale maanden niet stevig genoeg is, krijg je psychologische problemen. Kijk eens naar Amerika, waar zwangerschapsverlof niet bestaat. Die kinderen op de Columbine High School, die zonder aanleiding in het rond begonnen te schieten; er is een verband.’ (wel errrrrug kort door de bocht hoor!)
Zweden heeft geen schietende kinderen. Vrouwen krijgen er anderhalf jaar betaald zwangerschapsverlof. Daarna ­ vrijwel niemand doet zijn kind voor de hele periode in de opvang ­ kost de förskola (letterlijk ‘voorschool’, een uitgebreide crèche) er maximaal honderdtwintig euro per maand. Mannen zijn verplicht twee maanden ouderschapsverlof op te nemen. Veel Zweden vinden het nog niet ver genoeg gaan. Er woedt een debat over de vraag of mannen niet gedwongen zouden moeten zijn om ook negen maanden verlof te nemen. (gevecht tussen links en rechts uiteraard)



Egalitaire samenleving


Zweden is het land van het Folkhemmet, het ‘volkshuis’ dat in de naoorlogse jaren werd gebouwd door de sociaaldemocraten die hier met twee korte onderbrekingen de afgelopen driekwart eeuw regeerden. De staat zorgt hier voor zijn burgers van krybbe til grav (dit is in ieder geval geen Zweeds, mogelijk Deens!)(van de wieg tot het graf). De gezondheidszorg is (bijna) gratis. Het onderwijs is gratis en nog goed ook. Het openbaar vervoer werkt. Er zijn geen noemenswaardige files. Alcohol is op de bon. (niet meer sinds de jaren vijftig!!) Hangjongeren, junks, daklozen; je ziet ze niet in Stockholm, tenminste niet in het centrum. Niemand dringt voor in winkels. Dat kan ook niet. Overal waar een rij is, hangt een apparaat dat wachtnummertjes distribueert. Wilt u informatie? Trek hier een nummertje. Kaartjes kopen? Dan hier drukken. Soms sta je in een rij voor een nummertje waarmee je in de rij mag gaan staan. De Zweden accepteren het gelaten. (Hoezo gelaten? Okay, niemand vind het leuk om te moeten wachten, maar ze begrijpen dat dat nu eenmaal de minst slechte oplossing is!) Want iedereen is gelijk voor de wet. (Is dat anders dan in NL?? Wat zullen we nou krijgen!) Zweden is de meest egalitaire samenleving ter wereld. Toen Ferrari in de jaren van de dotcom-hausse een vestiging opende in Stockholm, werd die wegens gebrek aan belangstelling vrij snel opgedoekt. Uit de band springen wordt hier niet gewaardeerd. ‘Lagom’, is het nationale devies, een onvertaalbaar woord dat zoveel wil zeggen als ‘precies genoeg’, of ‘meer moet het niet zijn’. Op de dag dat het Zweedse elftal een oefenwedstrijd gewonnen heeft op het WK, rijden geel- en blauwgeschminkte, maar verder heel beschaafde supporters, rond in een door de gemeente ter beschikking gestelde bus. Lagom, jongens. (En? Zo zou toch ieder land ze willen hebben of niet soms?)

meer lezen? klik hier

Storing voorbij!

Eindelijk is de storing (tijdelijk?) bij de provider voorbij!

Ook het modem had het kennelijk begeven, voorlopig doe ik het met een geleend exemplaar... Ik haal wel weer opgelucht adem, want het is verdraaide lastig als je gewend bent om voor allerlei practische zaken het net te gebruiken.....

Sam.12:23,24 : betekenisvolle Woorden

En hetzelfde geldt voor mij: ook ik moet niet zondigen tegen de HEER en ik moet zeker niet ophouden voor u te bidden en u het goede en rechte pad te wijzen. 24 Dus: heb ontzag voor de HEER en wees hem oprecht, met hart en ziel toegewijd. U hebt immers zelf ervaren welke grootse daden hij voor u heeft verricht. (NBV)

Billy Graham over "als ik mijn leven over kon doen"

Ik las het volgende van Billy Graham in een recent Engels artikel, iets dat me te denken gaf, misschien meer...

"If he had his life to live over again, Graham says he would spend more time immersed in Scripture and theology. He never went to seminary, and his lack of a graduate education is something that still gives him a twinge. "The greatest regret that I have is that I didn't study more and read more," he says. "I regret it, because now I feel at times I am empty of what I would like to have been. I have friends that have memorized great portions of the Bible. They can quote [so much], and that would mean a lot to me now."

Ruth dwells at the center of his world. "At night we have time together; we pray together and read the Bible together every night," he says. "It's a wonderful period of life for both of us. We've never had a love like we have now—we feel each other's hearts."

Hele verhaal lezen? klik hier

piano gratis gestemd ...

Onze piano ontstemt al te vaak, vinden wij en we besloten hem voor een habbekrats ter verkoop aan te bieden. Op de daarvoor geëigende Zweedse "marktplaats" was dat zo gepiept, fotootje erbij en bellen of mailen maar...

Wie schetst onze verbazing als we na enkele uren worden opgebeld door iemand in Norrköping, dat hij langs wil komen. Lena die hem te woord staat, is verbaasd over de snelle reactie en dat degene die belt van zover belt.. Norrköping ligt wel even 140 km noordelijker... Nou ja, wat ons betreft geen probleem natuurlijk.

De verbazing wordt nog groter als blijkt dat de beller tijdens het telefoongesprek kennelijk even het adres noemt aan iemand en het huisnummer noemt: "drieëntwintig". Lijkt niks bijzonders te zijn, maar de oplettende lezer merkt natuurlijk op dat een Zweed het woord "drieëntwintig" niet kent. De beller blijkt een Nederlander te zijn.
Rare Hollanders hoor... komen ze helemaal uit Norrköping om in Huskvarna naar een nagenoeg "waardeloze" piano te kijken... (denkt, zegt Lena)

Een uur of wat later, stopt er een kleine verhuiswagen met aanhanger voor de deur en twee vriendelijke mannen komen binnen; werken beiden als internationale verhuizers en de ene is tevens pianostemmer. Voor vertrek naar Nederland had hij even op internet gekeken op zoek naar geschikte piano en bleek geïnteresseerd in ons merk piano "bogs & voigt". Dacht wellicht iets interessants te kunnen vinden en in NL weer door te kunnen verkopen. Ja, echte handelaren, die Hollanders!

De piano werd grondig geïnspecteerd, de valse toontjes werden "weggestemd", maar het totaal kon uiteindelijk toch niet bekoren, te veel mankementen: een aantal hamerkoppen weren te diep in het frame geslagen bij vorige stembeurten en het gortdroge binnenklimaat had haarscheurtjes op diverse plekken veroorzaakt. Jammer dan, geen pianoverkoop dus, maar wel een weer redelijk gestemde piano en met wat bakjes water in de pianokast zou het ontstemmen aanzienlijk verminderen, volgens de bezoekende expert.
Nou ja, toch wat opgeschoten dus, ook al zou het niet lukken om de piano te verkopen de komende maanden!

Schilderij van Bengt Nordenberg

Gisteren kocht ik een reproductie van een Zweeds schilderij uit het jaar 1857 dat de naam "andakt" draagt.
Het is van de Zweedse schilder Bengt Nordenberg (1822-1902).

Op het schilderij is een scene te zien waarbij een jonge vrouw die de leeskunst eigen is, voorleest uit de Bijbel. In die tijd begon er een grote opwekking in Zweden (vooral Småland) waardoor velen de boodschap over het geloof in de Heer Jezus Christus hoorden en daardoor veranderd werden. In de strijd tegen de enorme alcoholverslaving, werden nu veel verenigingen van geheelonthouders gesticht.

3 boekjes over een zwaar autistische jongen

Het werken als vrijwilliger bij de 2e handswinkel "Bra och Begagnat" in Huskvarna maakt dat ik regelmatig boeken in handen krijg waarvan ik denk: "Dat boek wil ik nog eens verder inkijken" en niet zelden lees ik het boek dan ook.

Dit keer zag ik een boekje over een zwaar autistische jongen, geschreven door zijn moeder. Al lezend werd ik meer en meer enthousiast over haar warme en invoelende wijze van schrijven.

Ze schrijft dat Olof al vier jaar was voordat hij de diagnose "autistisch" krijgt...
Anderen in haar omgeving begrepen eigenlijk al veel eerder dat er iets mis was, maar wilden niets zeggen.... Later schrijft ze dat ze dat toch heeft gewaardeerd. Tja, zelf zou ik dat maar liever eerder gehoord hebben, denk ik dan, maar ik ben op dit punt nu eenmaal geen Zweed, in ieder geval niet op dat punt...

Olofs moeder beleeft het als iets positiefs zodra ze begint in te zien dat het raadselachtige gedrag van haar zoon, bij nader inzien toch een vorm van communicatie van zijn kant blijkt te zijn. Zij leert langzamerhand "zijn" wijze van communicatie meer en meer "aanvoelen". Daarmee leert ze hem kennen als een afzonderlijke persoonlijkheid en doet er ook van alles aan om hem ook als zodanig te respecteren en aan zijn behoeften tegemoet te komen. Zo richt ze haar huis zodanig in dat Olof zich daarin thuis kan voelen en de kans op chaos zo min mogelijk is.

Ze vertelt hoe een taxireis naar school volkomen chaotisch werd als gevolg van het feit dat én de begeleider én de chauffeur op enig moment vervangen zijn door invallers, iets wat Olof kennelijk enorm angstig maakte, omdat hij het gevoel had dat ze hem in de steek hadden gelaten. Steeds meer leert zijn moeder het gedrag dat hij bij zulke situaties vertoont te begrijpen en daar meer en meer op in te spelen.

Het leven als moeder met hem beleeft ze als "nu eens op de bergtop, dan weer in het dal". Haar strijd daarin geeft ze op een eerlijke wijze weer en maakt dat de lezer groot respect krijgt voor deze vrouw die zich zo totaal inzet om haar kind te begrijpen. Mettertijd leert ze zijn ogen, zijn wijze van ademen, zijn bewegingen steeds beter te duiden en daarop ook steeds beter te reageren.

Ondanks dit moeizame leven gedurende 15 jaar ervaart ze desondanks dankbaarheid, ook al erkent ze dat ze dat desondanks niet altijd zo voelt. Het is dan ook vooral een richtingskeuze zonder daarin perfect te zijn. Ze merkt op dat ondanks haar zoon haar in zeker opzicht een bredere kijk op het leven heeft gegeven. De levenspijn heeft ook geleid tot een bijzondere levensvreugde.

In haar laatste boek beschrijft ze de zomer waarin ze als het ware een hel met Olof meemaakt. Hij is op dat moment 14 en lijkt een terugval mee te maken. Olof is tot dan toe steeds aan de zorg van vrouwen is toevertrouwd geweest. Zijn moeder begint echter te begrijpen dat hij toe raakt aan mannelijk contact. Ongeveer gelijktijdig wordt in Zweden de LSS-wet van kracht die gehandicapten zoals ook Olof het recht geeft op persoonlijke hulp op zodanige wijze dat hij in het leven kan staan zoals iedere andere persoon in de samenleving dat kan. Dat betekent dat hij meerdere persoonlijke assistenten krijgt die hem afwisselend 24 uur per dag begeleiden en met hem optrekken in meer jongensachtige bezigheden, iets waardoor Olof enorm "groeit" en zich steeds beter lijkt te voelen. Uiteindelijk leert Olof zelfstandig te wonen, waarbij zijn moeder de zorg heeft dat er steeds voldoende assistenten zijn die de dagelijkse zorg voor hem op zich nemen. Met eindeloos geduld en veel respect kwijten diverse jongere mannen zich van deze taken, iets wat zoals gezegd heel veel betekent voor Olof maar ook voor zijn moeder die hierdoor na 18 jaar eindelijk een normaler leven zelf kan leiden.
De drie boekjes hebben heel veel positieve reacties van lezers tot gevolg gehad en worden ook in psychiatrische opleidingen steevast als waardevolle leerstof aangeboden.

Voor mij die een zelfde soort functie vervul hebben de boekjes veel betekend, enerzijds door de herkenning van de wijze van omgaan met een gehandicapte medemens, anderzijds ook als inspiratie om op die weg door te gaan.

Open de vensterluiken! in "Sporen in de sneeuw" - Patricia St. John

Ik las laatst een kinderboek van de hand van de bekende schrijfster Patricia St. John. Een verrukkelijk boekje! In het Nederlands is het verschenen onder de naam "Sporen in de sneeuw". Ik had het nooit eerder gelezen. Een kinderboekje, dat wel, maar toch met een krachtige boodschap. Overigens is het boekje niet zo maar verzonnen. Het blijkt voor 95% een waar gebeurd verhaal te zijn, dat zich afspeelde in de bergen van Zwitserland!

Een mooie gedachte komt in de vertelling naar voren als Annette in het verhaal in gesprek met haar oma vraagt "maar als je nu iemand haat, kan je dan ook vragen of Jezus in je leven komt?"
"Als iemand een ander haat, zei oma, dan wordt alleen maar nog duidelijker hoezeer iemand het nodig heeft dat Jezus in zijn hart komt wonen. Hoe donkerder een kamer is, des te meer is het licht nodig. Maar ik kan gewoon niet stoppen om Lucien te haten, zei Annette....
Nee, antwoordde oma. Je hebt gelijk. Niemand kan stoppen met het bedenken van duistere gedachten en niemand kan het ook verhinderen. Als je 's ochtends beneden komt en de vensterluiken zijn dicht en de kamer helemaal donker, zeg je dan tegen jezelf dat je eerst de donkere schaduwen en het duister moet verjagen om daarna de luiken te openen en het zonlicht naar binnen te laten?
Natuurlijk niet, antwoordde Annette. Hoe raak je dan het duister kwijt? Uiteraard open ik eerst de luiken en dan komt het licht naar binnen. Maar wat gebeurt er dan met het duister? Dat weet ik niet. Het verdwijnt gewoon als het licht naar binnen valt.

Dat is precies wat er gebeurt als je de Heer Jezus vraagt om in je hart te komen. Hij is liefde en wanneer de liefde in je hart komt, dan verdwijnt de haat, de zelfzucht, de onvriendelijkheid, precies zoals het duister dat verdwijnt als je het licht laat binnenstromen. Proberen de schaduwen te verdrijven zonder het licht eerst toe te laten, is gewoon onmogelijk!" (eigen vertaling).

de ongerechtige man verlate zijn gedachten (Jes.55:7)

De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot den HEERE, zo zal Hij Zich Zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk. Jes. 55:7

Een prachtig bijbelvers! Een woord van God voor het Israël van toen, maar ook voor u en voor mij.
Ik zie dit Woord vooral als van grote betekenis voor u als u niet weet, gelooft en belijdt dat u gerechtvaardigd bent door het geloof. Zolang wij nog "buiten" de genade zijn, zegt Rom.3:10 e.v. ons dat wij niet rechtvaardig zijn voor God. En de gezindheid van ons hart wordt ons daar onverbiddelijk voorgehouden: "niemand die verstandig is ... God zoekt..., goed doet...; ja niet tot één toe."

En dan staat er een punt! God ziet ons zo! punt! En dan hoor ik de vraag al komen: "Ja, maar als je nu niet echt beseft dat je onrechtvaardig bent, er niet onder gebukt gaat, wat heb ik dan voor nut van dit bijbelvers? "

De ongerechtige verlate zijn gedachten....! Zou dat ons niet iets te zeggen hebben? Of is het niet veeleer een bevel?
Want wat denkt u Jezus Christus te antwoorden, als Hij u zal vragen "heb je ook je eigen (vrome, van anderen geleende, theologische etc etc) gedachten verlaten, zoals ik je gezegd heb?" "Maar Heere, zult u dan wellicht zeggen. Mij is altijd voorgehouden dat eerst dit en dan dat en dan ..... "
Denkt u dat u het daarmee redt? Echt? Zo ja, dan vergist u zich zeer!

De ongerechtige verlate zijn gedachten....! Welke gedachten eigenlijk? Wel, al onze eigen gedachten, die voortdurend als een "ja maar" naar boven borrelen; gedachten waaraan wij méér waarde toekennen dan aan Gods eigen Woord! Zijn Woord luidt, zo eenvoudig: "De ongerechtige verlate zijn gedachten....!"

En waarempel, opnieuw borrelt daar weer zo'n "ja-maar" op! En straks weer een en weer een.... Dat gaat maar door! Ja, van nature heeft de duivel ons zo ingepeperd met vrome gedachten, dat het allemaal zo gemakkelijk niet gaat, dat wij meer naar hem luisteren, dan naar het Woord zelf! Dan pikken de vogels het goede zaad weg! Realiseert u zich dat wel? Of moet van u hetzelfde worden gezegd als van Israël: "Want het hart dezes volks is dik geworden, en zij hebben met de oren zwaarlijk gehoord, en hun ogen hebben zij toegedaan; opdat zij niet te eniger tijd met de ogen zouden zien, en met de oren horen, en met het hart verstaan, en zich bekeren, en Ik hen geneze.(Mt 13:15)
Want wat baat het u dat wie dan ook u iets anders voorhoudt dan wat de Schrift ons voorhoudt? Zult u zich achter hen verschuilen als u zich zult verantwoorden? Dan hebt niets! Vertrouwt niet op prinsen! Alleen het Woord van God zelf kan ons redden!

"De ongerechtige verlate zijn gedachten....!" Ja, dat blijft toch uw eigen, persoonlijke zaak en verantwoordelijkheid! Hier en nu! Niemand kan zich straks verantwoorden door te zeggen dat die en die bekeerde man of vrouw het zus of zo hebben gezegd. Wij worden opgeroepen Gods Woord te geloven niet dat van mensen, hoe vroom of godvruchtig ook!

"De ongerechtige verlate zijn gedachten....!" Wat betekent dat nou echt? Wel, als u beseft dat u er ellendig aan toe bent, doordat al uw vrome gedachten u tot nog toe geen steek verder hebben gebracht op de weg tot God, dan hebt u een juiste positie! Zo lang u denkt dat u door zelf dingen te doen, kerkgang of wat niet al God kunt behagen, verwerpt u ten diepste Gods Woord en zijn oordeel over u. Maar nogmaals, ziet u in dat het er hopeloos met u voorstaat, dan wil God dat u die onnutte gedachte, die bakken die geen water houden verlaat! Nu! Op dit moment! Roep het uit tot God: Heere, ik wil al mijn eigen gedachten verlaten, want zij hebben mij niet geholpen. Als u innerlijk bereid bent die stap te nemen, dan lezen we verder wat het vervolg van deze tekst zegt: "en bekere zich tot de Heere". Ja maar dat kan ik toch niet zelf? zal het wellicht tot direct weer naar boven borrelen bij u.... "De ongerechtige verlate zijn gedachten....!" Dat hebt u toch zojuist gedaan? Erken toch uw zonde voor God, dat u Hem steeds weer tegen spreekt! Ja, hoe is het eigenlijk mogelijk dat u, en wij allemaal van nature, zo gemakkelijk Gods bevel "... en bekere zich tot de Heere" ongeldig verklaren! Ziet u wel dat de boze in uw eigen hart precies dezelfde tactiek gebruikt als hij eens deed bij Eva in het paradijs!

De ongerechtige verlate zijn gedachten....en bekere zich tot de Heere!
Maar hoe doe ik dat dan, vraagt u en tegelijkertijd komt al weer het volgende boven... "ja-maar ik kan niets uit mijzelf.... of niet soms?
We lezen nog even verder: "..., zo zal Hij Zich Zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk."
U krijgt opdracht zich tot Hem te wenden (bekeren) door u af te wenden van uw eigen gedachten - u laat ze los! - en bent bereid u volkomen te verlaten op de Woorden van God. Dat is u te bekeren tot God. Dat is bovenal een innerlijke daad van het hart. En God zegt eenvoudig dat u dat moet doen. U moet dat niet tegenspreken, maar eenvoudig doen. Dat betekent niet dat u vanaf dat moment in uw practische leven veranderd bent, maar wel dat u de bereidheid toont naar God toe om te gaan veranderen naar alles wat Hij u in zijn Woord voorhoudt. U klampt zich van nu af aan steeds en uitsluitend vast aan dat Woord van God! Dat is het teken van bekering. De rest komt door de inwerking van Gods Geest van zelf! U wordt door die keuze van boven geboren. En er is geen baby die zich vanaf de geboorte ook maar een moment afvraagt of ie wel groeit! Daar mag u God voor vertrouwen, want we hebben het gelezen. "..., zo zal Hij Zich Zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk."

Is dat een kwestie van afwachten totdat gaat gebeuren. Nee! Gods ontferming geldt altijd hier en nu! Hij heeft het immers zelf gezegd! Waarom dan twijfelen! Dat was toch het verwijt dat Zacharias kreeg. Hij had niet gelooft wat de engel tot hem had gezegd. Nee, wij moeten eenvoudig geloven wat daar staat. Dat betekent ook dat wij vanuit dat geloof ons al direct tot God mogen wenden en uitroepen: dank u Heere voor deze geweldige genade die ook voor mij geldt!

Moet u dan niet eerst afwachten tot de Geest dat op een of andere wijze aan uw hart gaat bevestigen? Nee, er is geen enkele voorwaarde, dan wat de tekst ons hier voorhoudt en juist in dat eenvoudige geloof, dat in dankbaarheid aanvaarden wat God ons hier voorhoudt, ligt onze redding! Niet in wat wij voelen, meemaken, niet onze verslagenheid, niet ons zondebesef, want dat alles blijft ten diepste een vorm van eigen gerechtigheid. Grijp eenvoudig deze belofte aan en houdt u daaraan vast. Laat het bijbelvers uw innerlijk schoonvegen, zodat al uw eigen gedachten daaruit meer en meer verdwijnen!
En komt de twijfel weer bij u boven. Lees dan opnieuw dit woord en houdt het de duivel voor! Laat zijn Woord in u zijn en leef met dat woord! En de vrede van God zal met u zijn!

Wilt u hulp om verder op de weg van God te leren wandelen, schrijft u mij gerust.

Furuboda - een uniek vakantieoort voor de gehandicapte medemens

Aan de Zweedse Oostzeekust, onder het plaatsen Kristiansstad en Åhus ligt op ca 1 km van het strand een klein plaatsje Furuboda. (via de link is het kaartje zichtbaar. Furuboda is de rode stip. Door uit te zoomen is een beter idee te krijgen van waar het precies ligt.)

Naar de plaats is ook het centrum genoemd dat al enkele tientallen jaren geleden is gesticht door een paar enthousiaste christenen die voor ogen hadden om een centrum te hebben waar de gehandicapte mens alle mogelijke hulp krijgt om op een voor hem of haar aangepaste wijze een vakantie door te brengen.

Inmiddels is de bebouwing van het terrein in zodanige staat dat tijdens de jaarlijkse familiekamp zo'n 170 mensen (gehandicapten met hun assistenten en/of familieleden) hier kunnen verblijven. Daarnaast worden nog meer vakanties voor specifieke doelgroepen georganiseerd en kan men feitelijk het hele jaar terecht.

In 2006 was ik voor de derde keer aanwezig samen met mijn zorgnemer en enkele familieleden van hem. Met m'n collega-assistent werkten we afwisselend van 15.00 tot 15.00 met uitzondering van de nachten.
Veel tijd gaat heen aan de gewone menselijke verrichtingen zoals aankleden, eten, e.d. maar daar tussendoor is ook ruimte om deel te hebben aan de verschillende activiteiten die worden georganiseerd....



Aan het conferentiecentrum is ook een soort volkshogeschool gekoppeld waar personen met een handicap diverse opleidingen kunnen volgen. Tevens kunnen geïnteresseerden een opleiding volgen om op professionele wijze met gehandicapten om te gaan.
Al met al is het een plek waar gehandicapten volop in de picture staan.
Regelmatig komen er buitenlanders die met Engels zich prima verstaanbaar kunnen maken maar voor een familieweek is het wel erg plezierig om ook Zweeds te kunnen.

Op de laatste dag heb ik nog gauw wat foto's gemaakt, vooral van de gebouwen van en rondom Furuboda. Vooral als herinnering voor mezelf, nu dit naar alle waarschijnlijkheid de laatste keer was voor mij...

Op de luchtfoto (klik voor een vergroting) hiernaast bevindt zich Furuboda. Het aangegeven pad met de rode streepjes voeren van het parkeerterrein (1), naar het strand. (ca 1 km). In het restaurant dat open is voor iedere passerende bezoeker kan ook een warme maaltijd worden genuttigd voor ca 6 euro p.p. Een aanrader! Klik hier voor de Engelse verkorte siteversie van de vereniging Furuboda en op de platte grond over het terrein rechtsboven voor een leesbaar exemplaar.

Hollandse waardering voor Zweedse gezondheidszorg

In een gezondheidskrant die periodiek wordt verspreid onder de Zweedse bevolking, stond laatst een aardig artikel over Jan Vingerhoets, een Nederlandse arts die na 10 jaar huisarts te zijn geweest i NL naar Zweden was verhuisd. Nu werkt hij als arts op een gezondheidscentrale zo'n 50 km ten noordwesten van Örebro.

kwali-tijd
Hij geeft aan dat men in Zweden véél meer tijd heeft voor patienten en vergelijkt dan met het NL-systeem waarbij de huisarts om economische redenen zoveel mogelijk patienten moet hebben en hij in zijn geval 30 à 35 patienten per dag verwerkte.
Ik had daar ALTIJD gebrek aan tijd, schrijft hij. En dat heeft consequenties, vindt hij want kwaliteit vergt tijd! Om die reden vindt hij dan ook dat hij hier meer kwaliteit kan leveren dan voorheen in NL, waar veel patiënten genoodzaakt waren om meerdere keren hun arts te bezoeken, iets wat hier in één keer kan worden meegenomen.

uitgebreidere functies
Tijdens een bezoek kunnen direkt ook laboratoriumproeven en/of röntgenfoto's worden genomen. Uit ervaring weten we nog hoe je in NL altijd een verwijskaart kreeg en vervolgens maar afspraken moest zien te maken voor dit soort vervolgacties in het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Tja, effectief is anders natuurlijk (vanuit de patiënt bezien).

Op een Zweedse gezondheidscentrale is altijd ook een fysiotherapeut standaard aanwezig en ook een ziekenhuismaatschappelijk werker en meer van dat soort functies. In Huskvarna met z'n ruim 20.000 inwoners hebben we een eigen gezondheidscentrale naast de meerdere centrales die zich in het aangrenzende grotere Jönköping bevinden.
Dat werkt heel goed vinden wij!

verpleegkundigen
Wat hier ook al jarenlang heel goed werkt is dat verpleegkundigen eigen ontvangstmogelijkheden hebben voor patiënten speciaal ingericht op zaken als hoge bloeddruk, diabetes, wondbehandeling e.d. iets wat volgens Jan Vingerhoets in NL nog in de kinderschoenen staat en vooralsnog meestendeels door een huisarts gebeurt.

Dat betekent niet dat Jan Vingerhoets daarmee vindt dat het Nederlandse model met z'n veel kleinere huisartspraktijkenslecht is. Nederlanders zijn volgens hem best tevreden over hun gezondheidszorg. Het is gewoon anders, maar hij prefereert het Zweedse model boven het Nederlandse .

huisbezoeken
Toch is er ook iets wat hij hier mist. Hij doelt dan op de huisbezoeken die huisartsen in NL doen, iets wat naar zijn idee veel nuttige informatie geeft, maar misschien komt dat ook hier wel...

Jan Vingerhoets heeft een intressant artikel over het Zweedse model gepubliceerd in "Medisch Contact", maar helaas lukt het (mij) niet om dat artikel online op het scherm te krijgen...

Voor ons die in Zweden wonen na veel jaren in NL te hebben gewoond is dat wel leuk om te lezen natuurlijk. Met 4 jaar ervaring in het Zweedse Huskvarna hebben we uiteraard onze eigen - zij het sporadische - ervaringen als patienten, waarin we veel herkennen van dat waarover Jan Vingerhoets schrijft.

Hmm.... heb je al tot zover gelezen dan stel ik je reactie uiteraard op prijs...

ark van Noach - ark van Huibers

Iemand die anno 2006 een ark bouwt hoeft niet per definitie dezelfde visie te hebben als Noach eens, want zo verzekert de initiatiefnemer, "een wereldwijde overstroming komt er niet meer, dat heeft God beloofd".
Toch een ark bouwen, komt dan ook meer voort uit zijn verlangen om mensen te tonen hoe de ark van Noch er uitgezien moet hebben. Maar niet alleen informatie en een leuk uitje voor bezoekers is de opzet. Vooral ook het vertellen van de evangelieboodschap inspireert de enthousiaste aannemer en evangelist Huibers, die met zijn schip door Nederland wil varen en de maten van zijn schip om die reden heeft moeten beperken.

Indrukwekkend, vooral je bedenkt dat Huibers de ark helemaal in z'n eentje bouwt. Petje af! Wat mij betreft hoop ik dat het gaat lukken en dat hij heel veel bezoekers en luisteraars gaat krijgen in zijn reddingsark.

In april 2006 was hij inmiddels zover als op bijgaande foto te zien is. En wie meer wil weten, kan de 2-vandaaguitzending van begin 2006 online bekijken of downloaden.

Hmm.... heb je al tot zover gelezen dan stel ik je reactie uiteraard op prijs...

bezoek aan Duitse vrienden in Hjo

In vier jaar hadden we ze niet gezien, maar nu waren onze vrienden een paar weekjes op vakantie even boven Hjo in een huisje op loopafstand van het Vättermeer. Reden voor ons om van de gelegenheid gebruik te maken door hen op te zoeken.

De meisjes waren inmiddels fors groter en ook was Jakob geboren sinds we hen voor het laatst zagen.

De werk- en leefsituatie in Penzlin passeerden de revue en de grote studiedruk op de meisjes vanuit school.

Ook gedachten om zich in Zweden te vestigen kwamen aan bod, maar ook de vele hindernissen die er zijn om die stap te realiseren. Dat wat soms onmogelijk lijkt in onze ogen, is evenwel mogelijk bij onze god, die van alle dingen weet en ons steeds wil leiden in zijn weg.

We genoten van de aangename gezinssfeer tijdens de maaltijden. We maakten een wandeling naar het meer en spraken vervolgens over allerlei gewoonten in Zweden en dat het niet zo gemakkelijk is om wat dieper contact met Zweden te krijgen; dat kost gewoon tijd.

Een dag om met plezier aan herinnerd te worden...