In vier jaar hadden we ze niet gezien, maar nu waren onze vrienden een paar weekjes op vakantie even boven Hjo in een huisje op loopafstand van het Vättermeer. Reden voor ons om van de gelegenheid gebruik te maken door hen op te zoeken.
De meisjes waren inmiddels fors groter en ook was Jakob geboren sinds we hen voor het laatst zagen.
De werk- en leefsituatie in Penzlin passeerden de revue en de grote studiedruk op de meisjes vanuit school.
Ook gedachten om zich in Zweden te vestigen kwamen aan bod, maar ook de vele hindernissen die er zijn om die stap te realiseren. Dat wat soms onmogelijk lijkt in onze ogen, is evenwel mogelijk bij onze god, die van alle dingen weet en ons steeds wil leiden in zijn weg.
We genoten van de aangename gezinssfeer tijdens de maaltijden. We maakten een wandeling naar het meer en spraken vervolgens over allerlei gewoonten in Zweden en dat het niet zo gemakkelijk is om wat dieper contact met Zweden te krijgen; dat kost gewoon tijd.
Een dag om met plezier aan herinnerd te worden...