Patricia St. John. Een verrukkelijk boekje! In het Nederlands is het verschenen onder de naam "Sporen in de sneeuw". Ik had het nooit eerder gelezen. Een kinderboekje, dat wel, maar toch met een krachtige boodschap. Overigens is het boekje niet zo maar verzonnen. Het blijkt voor 95% een waar gebeurd verhaal te zijn, dat zich afspeelde in de bergen van Zwitserland!Een mooie gedachte komt in de vertelling naar voren als Annette in het verhaal in gesprek met haar oma vraagt "maar als je nu iemand haat, kan je dan ook vragen of Jezus in je leven komt?"
"Als iemand een ander haat, zei oma, dan wordt alleen maar nog duidelijker hoezeer iemand het nodig heeft dat Jezus in zijn hart komt wonen. Hoe donkerder een kamer is, des te meer is het licht nodig. Maar ik kan gewoon niet stoppen om Lucien te haten, zei Annette....
Nee, antwoordde oma. Je hebt gelijk. Niemand kan stoppen met het bedenken van duistere gedachten en niemand kan het ook verhinderen. Als je 's ochtends beneden komt en de vensterluiken zijn dicht en de kamer helemaal donker, zeg je dan tegen jezelf dat je eerst de donkere schaduwen en het duister moet verjagen om daarna de luiken te openen en het zonlicht naar binnen te laten?
Natuurlijk niet, antwoordde Annette. Hoe raak je dan het duister kwijt? Uiteraard open ik eerst de luiken en dan komt het licht naar binnen. Maar wat gebeurt er dan met het duister? Dat weet ik niet. Het verdwijnt
gewoon als het licht naar binnen valt.Dat is precies wat er gebeurt als je de Heer Jezus vraagt om in je hart te komen. Hij is liefde en wanneer de liefde in je hart komt, dan verdwijnt de haat, de zelfzucht, de onvriendelijkheid, precies zoals het duister dat verdwijnt als je het licht laat binnenstromen. Proberen de schaduwen te verdrijven zonder het licht eerst toe te laten, is gewoon onmogelijk!" (eigen vertaling).
