20 november 2010

Over groot onrecht en wat daar aan te doen

De afgelopen week las ik diverse berichten in onze krant die me "verbolgen" maakten. Ik noem er hier één:
Genetisch-gemanipuleerde gewassen vormen oneerlijke bijstand
In het kader van de hulp aan Haïti na de enorme aardbeving aan het begin van dit jaar levert het internationale zadenbedrijf Monsanto gratis 475 ton genetisch gemanipuleerde zaden als humanitaire hulp, iets wat tot grote protesten bij 200.000 kleine boeren op Haïti heeft geleid, daar deze zaden een groot risiko vormen dat inheemse zaden gaan verdringen. Dat is echter niet het enige. Deze gen-gemanipuleerde gewassen vergen enorme hoeveelheden water, kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Op deze laatste twee heeft Monsanto het patent. Deze gift is daarmee een middel om deze kleine boeren van hen afhankelijk te maken, omdat de zaden niet bewaard kunnen worden tot een volgend jaar waardoor men gedwongen wordt om jaarlijks nieuw zaad bij Monsanto aan te kopen inclusief de vereiste kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Hulp tot zelfhulp plegen bijstandsorganisaties als motto te hanteren voor hun hulp. Dat hier eigen gewin leidend is, leidend tot afhankelijkheid van een sterke partij moge duidelijk zijn!
Mijn reactie
Ging het in veel andere reportages veelal over de mogelijk gevaarlijke maar nog onbekende gevolgen van het genmanipuleren van zaden, reden genoeg om zich tegen deze mogelijkheden uit te spreken, hier gaat het ook om een middel om macht en kapitaal naar zich toe te trekken op een manier die steeds meer mensen voedselafhankelijk maken van een paar kleine partijen. Bedenk wat zoiets kan betekenen ingeval van een diktatuur, verbod op verkoop aan persona-non-grata en je begrijpt wat de gevolgen hiervan kunnen zijn.
Wat doe je ertegen? De zoveelste lijst-tegen van je naam voorzien? Een protestmars organiseren? Vaak hebben wij het gevoel dat we nauwelijks meer kunnen doen dan dat. Toch geloof ik dat we echt meer kunnen doen! En dan niet in laatste instantie maar juist als eerste. Wij die geloven in God door het geloof in Jezus Christus mogen bidden tot Hem. Vreemd eigenlijk dat christenen maar zo weinig dit uiterst krachtige middel tot verandering aangrijpen. Nee niet als een methode naast anderen, het is het middel bij uitstek dat wij christenen mogen gebruiken. Gelovigen worden in de Bijbel opgeroepen het kwade te bestrijden door het goede, licht te brengen waar duisternis is, op te komen voor dat wat waar is in woord en daad; wij mogen boven alles onze Vader in gebed vragen om recht en gerechtigheid in al die moeilijke dingen die wij opmerken in het leven, waarmee we op een of andere wijze geconfronteerd worden.
De apostel Paulus roept ons ertoe op om niet de wereldse methoden te gebruiken tot verandering zoals hij het verwoordt in zijn 2e brief aan de Korinthiërs, hoofdstuk 10:
"3 Want al leven wij in het vlees, wij trekken niet ten strijde naar het vlees, 4 want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God tot het slechten van bolwerken, 5 zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus,..."
De vraag aan ons is of wij de goede strijd strijden of moeten we wellicht het roer omgooien?

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!