laatste dagen werd veel ophef gemaakt in de pers over een echt (?)paar waarvan de vrouw in verwachting is en zich afvraagt of ze de zwangerschap al dan niet zullen afbreken, want erg veel zin hadden ze er niet in. Maar op hun blog schreven ze dat ze hun beslissing zouden laten afhangen van de bloglezers en dat ze zich zouden houden aan de groep die de meeste stemmen zouden krijgen.Op het moment van schrijven lag het aantal anti-abortus stemmen op 80%. Mooi zouden we kunnen denken dus. Maar is het feit dat men op deze decadente wijze wil beslissen over het wel of niet mogen leven van een ongeboren kind niet tekenend voor het verval van onze maatschappij? En als je nog twijfelt bij het lezen hiervan, denk dan eens even aan het signaal wat je meegeeft aan je kind... Als dat dan straks geboren wordt en opgroeit krijgt het op een gegeven moment te horen dat het wel of niet geboren worden, ondergeschikt werd gemaakt aan de narcistische drang van pa en ma om toch maar vooral veel opschudding en publiciteit te verkrijgen, oftewel veel lezers op je blog. Dat laatste is immers zo leuk, want dan speel je immers een belangrijke rol mee in het beïnvloeden van anderen..... Maar is het niet zo dat je dan degene voor wie je meeste verantwoordelijkheid draagt - je eigen kind - daarmee met het gevoel laat zitten feitelijk niet echt welkom te zijn? Wat betekent dat voor het zelfbeeld van dat kind en wat kost het aan psychologische hulpverlening straks om zo'n kind weer een beetje gezond over zich zelf te laten denken? Die laatste vraag is misschien niet de belangrijkste maar het is niet zonder reden dat de laatste tientallen jaren zo veel mensen opgroeien met een uiterst mager zelfbeeld, iets wat enorme consequenties heeft voor de ontwikkeling van de maatschappij moet ik vrezen. En erger wordt het, want om die magere zelfbeeldgevoelens maar op te kunnen vijzelen, krijgen de jonge mensen het advies om toch vooral maar te zorgen dat ze er uit zien als een filmster want zo luidt de verborgen boodschap: "pas dan ben je de moeite waard" .... Zo kunnen we nog wel even doorgaan...
Terug naar het onderwerp is het goed om ons te realiseren dat wij allen die leven dus niet geaborteerd zijn! Wij mochten geboren worden en het leven ontvangen.... Zouden de aanstaande ouders van dit nog ongeboren kind zich daar wel van bewust zijn? Denk je eens even in dat jijzelf mogelijk geaborteerd zou zijn.... Dan had je dus niet geleefd.... Hoe voelt dat? Laat even jouw/uw mening horen!
Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!
