Al eerder schreef ik over wintergenot in Huskvarna. >De winter was van dien aard dat ik reden meende te hebben een soort vervolg te schrijven, gewoon om nog weer eens te kunnen herlezen en kijken hoe het ook al weer was....
Zeven februari waren de sneeuwbergen aan de wegkanten zo groot en hoog geworden dat auto's elkaar vrijwel niet meer konden passeren. Ik weet niet hoeveel vrachtwagens waren nodig om de vele kubieke meters naar andere oorden te transporteren teneinde de weg weer normaal begaanbaar te maken. Het weekend van 20 en 21 februari viel er extreem veel sneeuw en bereikten we het hoogste punt aan sneeuw: minimaal 65 cm sneeuw in de tuin en om de compostcontainer, het tuinhek en onze voorraad kachelhout bereikbaar te houden, moesten er steeds weer opnieuw gangen gegraven worden door de tuin.... Ja, het was hier best wel extreem (voor ons doen).
In de week erna zag het er naar uit dat het zou gaan dooien en gelet op de enorme sneeuwmassa op het schuur/garage- en terrasdak leek het me raadzaam om deze daken wat te ontlasten.
Immers sneeuw van nul graden trekt vreselijk veel vocht aan en wordt veel zwaarder dan voorheen met alle risico's van dien.
Immers sneeuw van nul graden trekt vreselijk veel vocht aan en wordt veel zwaarder dan voorheen met alle risico's van dien.
Sneeuwschuivers waren eind januari al helemaal uitverkocht en werden uiteraard zeer gewilde artikelen... reden om 'm niet zo maar buiten te laten staan, zoals we reeds eerder ondervonden....
Een opmerkelijk voordeel is wel dat de sneeuwperiode ertoe heeft geleid dat het aantal verkeersdoden in deze wintermaanden drastisch is gedaald... Iedereen rijdt gewoon rustiger en voorzichtiger. Wel goed dus zo'n winter! Fantastisch ook al die kinderen die je in deze periode buiten zag in de sneeuw op hun sleetjes de helling af. Wat een plezier!
Er is heel wat afgepraat over de vraag of het Vätternmeer zou bevriezen en het duurde heel lang voordat dat het geval was dit jaar. Eind januari gebeurde het een paar keer dat het meer bevroor tot een paar honderd meter vanaf de kanten. 
Ik herinner me een zaterdag dat ik aan het werk was en tijdens de ochtenduren even langs het meer liep en verrukt was toen ik aan de rechterzijde van de pier van Jönköping een aantal mensen zag schaatsen. Toen ik maandagochtend terugkwam was ik stomverbaasd te moeten constateren dat het ijs volledig was verdwenen. Onbegrijpelijk! Dagelijks bekeek ik de 10-daagse weersverwachtingen voor Jönköping en had het idee had dat het bevriezen van het meer er wel niet meer van zou komen. De temperaturen zouden op gemiddeld -3 graden liggen, niet echt spannend dus. Toch gebeurde het echter op een dag dat ik constateerde dat het meer dichttrok, niet in één keer maar binnen een week was het meer zover het oog kon zien in een onafzienbare ijsvlakte veranderd, bedekt met zo'n 5 cm sneeuw. In de weken erna waagden steeds meer mensen zich op het ijs en ook wij namen de gelegenheid te baat om de omgeving eens vanaf het meer te bekijken, liepen ook rond de zandbanken van Rosenlund, een deel van de zuidgrens van het meer dat elk jaar een aantal cm. kwijtraakt aan het meer. Je kon ook goed zien hoe de boomwortels soms bijna helemaal bloot lagen, terwijl sommige bomen daadwerkelijk naar beneden waren gegleden. Uiteraard bekeken we ook Huskvarna vanf het meer en maakten foto's.
Ik herinner me een zaterdag dat ik aan het werk was en tijdens de ochtenduren even langs het meer liep en verrukt was toen ik aan de rechterzijde van de pier van Jönköping een aantal mensen zag schaatsen. Toen ik maandagochtend terugkwam was ik stomverbaasd te moeten constateren dat het ijs volledig was verdwenen. Onbegrijpelijk! Dagelijks bekeek ik de 10-daagse weersverwachtingen voor Jönköping en had het idee had dat het bevriezen van het meer er wel niet meer van zou komen. De temperaturen zouden op gemiddeld -3 graden liggen, niet echt spannend dus. Toch gebeurde het echter op een dag dat ik constateerde dat het meer dichttrok, niet in één keer maar binnen een week was het meer zover het oog kon zien in een onafzienbare ijsvlakte veranderd, bedekt met zo'n 5 cm sneeuw. In de weken erna waagden steeds meer mensen zich op het ijs en ook wij namen de gelegenheid te baat om de omgeving eens vanaf het meer te bekijken, liepen ook rond de zandbanken van Rosenlund, een deel van de zuidgrens van het meer dat elk jaar een aantal cm. kwijtraakt aan het meer. Je kon ook goed zien hoe de boomwortels soms bijna helemaal bloot lagen, terwijl sommige bomen daadwerkelijk naar beneden waren gegleden. Uiteraard bekeken we ook Huskvarna vanf het meer en maakten foto's.
Gelukkig ging het smeltproces in het begin langzaam doordat het kwik overdag weliswaar tot 10 graden opliep, maar 's nachts weer tot onder nul zakte. Daardoor werden extreme overstromingen van binnenwateren voorkomen.
Inmiddels bloeien de gele winterakonieten en hebben ook de krokussen het lenteseizoen ingeleid. Nog een enkele week en dan staan de heuvelhellingen weer bezaaid met witte bosanemonen. Als die er eenmaal zijn is het echt lente!
Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!
