Facebook? Nee, niks voor mij hoor, kost veel te veel tijd. Stel dat iemand kwaad wil, ben je heel makkelijk te vinden en kunnen ze heel makkelijk heel veel over je te weten komen en je weet maar nooit ....
Zo heb ik tot voor kort ook gedacht. En al die argumenten blijven eigenlijk ook gewoon geldig, want als je niet uitkijkt, kost het ook een boel tijd en je schrijft gemakkelijk te veel over jezelf, maar ...
- gelijktijdig is het ook een vorm van communiceren waardoor je ook gemakkelijk contact kunt hebben met mensen die je anders niet zo gauw zult ontmoeten;
- een paar regeltjes schrijven naar iemand, kan veel betekenen voor die persoon;
- wil je een goeie invloed uitoefenen dan moet je ook wel zorgen dat je daar bent waar mensen zijn;
- je hoeft natuurlijk ook niet eindeloos op alles te reageren ....
- je kunt gemakkelijker mensen vinden met wie je contact wil hebben;
- ook op facebook mag je (leren) gewoon jezelf (te) zijn;
- angst is een slechte raadgever, daarom is angst voor wat er zou kunnen gebeuren met je als je aanwezig bent op facebook iets waar je echt even over na zou moeten denken;
- je hoeft ook niet in te gaan op elk verzoek van een onbekende om vriend met je te worden, maar gelijktijdig kan het ook een gemiste kans betekenen; maar eerlijk gezegd ben ik hier zelf nog niet helemaal uit .....
- je kunt het ook gewoon proberen en kijken of het bevalt en zo niet dan deactiveer je je facebookprofiel gewoon; wil je weer terug dan kun je je profiel weer activeren, best simpel dus.
Uiteraard kunnen er best andere argumenten (zowel pro als contra) zijn die hier niet zijn meegenomen, maar volgens de lezer ervan wel degelijk een rol zouden moeten spelen. Wel schroom dan niet om te reageren. Wat gesprek over deze punten stel ik wel op prijs. Ik beschouw mijn aanwezigheid op FB voorlopig gewoon even als experiment. En misschien kom ik er ook wel alsnog op terug..... Sommige dingen zijn niet altijd zo glashelder vanaf het eerste begin. Bepaalde mensen beginnen gewoon nergens aan omdat ze geen fouten durven maken .... Fouten maken hoort echter bij het leven en op fouten mag je terugkomen... Over dat laatste valt uiteraard ook nog veel meer te zeggen maar dat moet maar eens in een andere blog....
Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!
In 2009/10 kwam er een Zweedse biografie *) uit over het Zweedse koor Choralerna dat grote bekendheid verwierf in de jaren zeventig met zijn baanbrekende stijl van zingen. Toen ik het ontdekte drie weken geleden, heb ik het boekje direct besteld en inmiddels met grote interesse gelezen. Reden voor mij om er even een blogartikel aan te wijden met daaraan gekoppeld ook wat persoonlijke herinneringen en reflecties.
Velen zullen wellicht net als ik bepaalde herinneringen hebben aan muziekgroepen door wie men tijdens de jeugdjaren een zekere invloed heeft ervaren. Voor mij was het koor Choralerna zo'n groep!
Hoe het begon ...Het begon allemaal met een tournee van het black gospelkoor "The Church of Deliverance" uit Chicago waardoor diverse jongeren in Zweden werden gestimuleerd om zelf ook dit soort inspirerende liederen te gaan zingen. Uiteindelijk
