"Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook. Dat de wereld ons niet kent, komt doordat de wereld hem niet kent. 2 Geliefde broeders en zusters, wij zijn nu al kinderen van God. Wat we zullen zijn is nog niet geopenbaard, maar we weten dat we aan hem gelijk zullen zijn wanneer hij zal verschijnen, want dan zien we hem zoals hij is." 1 Joh 3:1-2 (NBV)
Deze woorden hebben een diepe betekenis... Dat hebben ze eigenlijk al zonder er al over na te denken. Vanochtend raakten ze me echter opnieuw en ik verwoord hier wat gedachten die bij me boven kwamen tijdens het lezen en "overpeinzen"...
Johannes, de discipel die Jezus liefhad, begint in dit gedeelte zijn vreugde te uiten over de liefde van de Vader die zich vooral daarin toont dat we niet alleen kinderen Gods genoemd worden maar het ook werkelijk zijn, onafhankelijk van hoe we ons af en toe voelen... voeg ik daar dan even aan toe.
Wie kinderen heeft, weet hoe dat is. Ook al gedragen ze zich lang niet altijd zoals je je zou wensen, toch blijf je van ze houden. Je kunt als het ware niet anders. God is ook zo; "erger" zelfs! Hij die liefde IS, zou Hij zijn kinderen niet lief hebben?
Het is niet zo
gemakkelijk om deze woorden echt tot je door te laten dringen, zodanig dat ze in je binnenste iets in beweging zetten. Ik geloof dat ook Paulus daar diep van overtuigd was. Hij schrijft aan de gelovigen te Efeze in hoofdstuk 3:
"Om deze reden buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus,
15 naar Wie elk geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt,
16 opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens,
17 opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent,
18 opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is,
19 en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God. (HSV)
Wat we nodig hebben is de kracht van de Heilige Geest om werkelijk te kunnen leven met Christus in ons hart, namelijk door ons voortdurend in alle dingen aan Hem toe te vertrouwen. In al ons denken en doen moeten we onze wortels als het ware verankeren in de liefde. Nee dat is niet iets waarvoor je theologie gestudeerd moet hebben... helemaal niet zelfs! Centraal staat het innerlijk verlangen om Hem geheel en al te mogen toebehoren en met Hem te mogen leven. Vanuit die gezindheid als van een kind mogen we dan samen met onze geestelijke broeders en zusters de liefde van Christus leren kennen in zijn verschillende dimensies, een liefde die zo oneindig veel heerlijker is dan wat wij met ons verstand kunnen bedenken of begrijpen....
Ach wie voelt zich op dit terrein niet eigenlijk maar als een beginner? Deze liefde en de kennis ervan is volgens Paulus echter waard om er alles voor op te geven! (Fil.3:7 e.v.)
Nee, op aarde zullen we nooit dat punt bereiken dat we daarin volmaakt zijn geworden, maar we weten dat we aan hem gelijk zullen zijn wanneer hij zal verschijnen, want dan zien we hem zoals hij is, lazen we al eerder.
Als we Hem zullen mogen tegemoetgaan in de lucht zoals ons is beloofd (1 Tess 4:17) dan zullen we Jezus zien. Elke vorm van vrees, twijfel en dat min of meer permanente gevoel van ontoereikend te zijn, zal dan voor altijd van ons afglijden. Dan denk ik niet dat dat zal zijn omdat we zo ingenomen zullen zijn met zijn vriendelijke gezicht en liefdevolle ogen, want dat blijft buitenkantwerk. Nee, we zullen dan in zekere mate de liefde van zijn hart kunnen zien.
Hier op aarde kunnen we niet meer dan de buitenkant van elkaar zien en we beoordelen mensen naar wat ze zeggen en al of niet doen; meer kunnen wij niet. Een mooi voorbeeld hiervan zien we bij de zalving van David tot koning. Samuel kijkt naar het uiterlijk maar de Heer wijst de ene na de andere af totdat David verschijnt. God zag wat Samuel niet kon zien: het hart van David en in Hand.13:22 noemt God hem "een man naar mijn hart". Dat wat we nu nog niet kunnen zien, Jezus "hart" zullen we zien als we Hem straks zullen ontmoeten! Geen woorden kunnen de heerlijkheid tot uitdrukking brengen die dan ons deel zal zijn!
Als we nog even nauwkeurig letten op dit vers uit 1 Joh 3 dan zien we dat we Hem gelijk zullen zijn, "want ...". Dat woordje "want" geeft dus de oorzaak aan waarom wij aan Hem gelijk zullen zijn. Waarom zullen we Hem dan gelijk zijn? Wel, omdat we Hem dan zullen kunnen zien zoals Hij is IS! Niet alleen de buitenkant, maar ook de liefde van zijn hart. Dat zien van zijn hart meen ik, zal ons geheel en al doen veranderen waardoor wij zo gegrepen worden door die liefde van Hem dat wij zelf de liefde van Jezus zullen gaan uitstralen, net zoals Jezus zelf. Het maanoppervlak weerkaatst het licht van de zon, maar wij zullen als het ware ook het innerlijk van de Heer Jezus uitstralen en worden stralende sterren die zijn liefde zullen uitstralen.
Misschien heb je hiermee net als ik een sterker verlangen naar de ontmoeting met de Heer gekregen en zie je meer uit naar Hem. Al heel gauw is het zo ver! Al die glanzende iphones en ipads zijn misschien als het erop aan komt niet zo veel betekenend als we ze vergelijken met onze ontmoeting met de Heer. En, let wel... het betekent echt iets voor Hem als we naar Hem uitzien!
Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!