Een heel bijzondere persoonsverwisseling

Daar staat hij dan.... Gebonden en al. Alsof hij 'k weet niet wat gedaan had. De dag tevoren was hij nog een vrij man geweest met een groep volgelingen rond zich verzameld. Ze hadden feest gevierd. Er waren uitvoerige gesprekken geweest, zo intens als nooit tevoren! Het zag er niet best uit, maar het scheen dat het onontkoombaar was. Zelf was hij er zich volkomen van bewust geweest, ook al zagen ze wel aan hem dat hij er best tegenop zag. Hoe kon het ook anders.

Toen ze door al die gesprekken in de kleine uurtjes waren aanbeland, wilde hij dat ze zoals gewoonlijk weer naar de berg tegenover de stad zouden gaan. Dat deden ze dus, ook al was het dit keer wel erg laat. Ze kwamen aan in een speciale tuin met olijfbomen. 

Hier zouden ze een tijdje blijven. Met drie uit de groep liep hij nog wat verder door in de tuin. Hij liet hen daar achter en liep zelf nog wat verder. Hij leek het heel erg moeilijk te hebben met alles wat binnenkort stond te gebeuren. Hij was angstig geweest en had zich van tijd tot tijd tot de drie mannen gewend, maar spijtig genoeg waren die steeds weer opnieuw ingedommeld. 

Nee echt meeleven was er niet bijgeweest. Hij stond er gewoon echt helemaal alleen voor. Echt helpen konden ze natuurlijk ook niet, maar meeleven door wakker te blijven had toch wel gekund? 

Op een gegeven moment, wanneer is niet duidelijk, het was nog heel vroeg 's ochtends, nacht mag je wel zeggen, was hij met de drie anderen weer naar de rest van de groep gelopen. 

Hij wilde weg, begreep dat het op het punt stond om te gebeuren. 

En jawel hoor, van de andere kant kwam een groep soldaten met fakkels en nog een stelletje ambtenaren... 

Ach de meesten die dit lezen snappen natuurlijk wel waarom het gaat. Jezus die gevangen genomen werd, voor de overpriesters gebracht, daar schuldig bevonden werd en nu voor Pilatus wordt gebracht.

 

Wat me vandaag in deze zo overbekende geschiedenis nou zo opviel was een persoonsverwisseling. Wat is namelijk het geval? Pilatus die meer hecht aan rust in de tent dan aan rechtspreken meent een uitstekende troef achter de hand te hebben als de leiders van het volk willen dat Jezus wordt veroordeeld. Pilatus is namelijk gewend om met Pasen een gevangene los te laten. 

Nu hij ´s ochtends vroeg met dit probleem wordt opgezadeld en vreest voor onrust tijdens de jaarlijkse paasviering, meent hij een fantastische zet te doen. Hij houdt de Joodse leiders namelijk de keuze voor om òfwel Jezus los te laten òfwel de beruchte misdadiger Jezus Barabbas zoals hij ons door Mattheus 27:16 gepresenteerd wordt (NBV,W95). Welk weldenkend mens zou nu deze schurkwaar zo veel heibel over was geweest, verkiezen boven deze simpele Joodse rabbi? Op die manier kon hij dit probleem mooi van zich afhouden... dacht hij...

Maar kijk nou eens goed naar de naam van deze bandiet. Wat mij namelijk opvalt is de verrassende gelijkenis met de persoon van Jezus! Jezus Barabbas betekent namelijk "Jezus zoon-vader" oftewel "Jezus, de zoon van de vader". 

Maar is niet Jezus de ware Zoon van de Vader? Is dat niet opmerkelijk? De eeuwige Zoon van de Vader wordt hier even ingeruild tegen een schurk van heb ik jou daar! En laat die geweldspleger nu toch ook Jezus, zoon van de vader" heten! Ja, zoon van de vader zonder hoofdletters wel te verstaan! Dat wil zeggen zoon van de oude Adam.. : Barabbas! Jezus wordt daarmee feitelijk niet eens echt schuldig verklaard. Dit is namelijk je reinste koehandel! Met alle eerbied gesproken, dat wel! Want dit wat hier gebeurde was bepalend voor de wereldgeschiedenis, ja voor jouw en mijn toekomst! Let wel, er is niets tegen Jezus wat hem schuldig maakte! Pilatus is daar ook heel duidelijk over! Lazen we dat ook al niet in de 70-jaarwekenprofetie in Dan.9:26? "En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is;..." (NBG). 

Barabbas was weldegelijk schuldig net als wij allen die gezondigd hebben. 

Toch bestuurde God de geschiedenis hier zo dat Jezus de plaats innam van Barabbas. Jezus werd behandeld alsof Hij een misdadiger was, alsof Hij werkelijk Barabbas was! En hij verzette zich er niet eens tegen. Hij gedroeg zich net als een schaap dat naar de slachtbank werd gevoerd. Heel bijzonder vind ik dat. Laten we goed beseffen dat deze heel bijzondere persoonsverwisseling door God zo is gewild! Hij wilde dat wij, misdadigers en rebellen in zijn ogen, vrijuit zouden gaan net als Barabbas, geheel onverdiend! Dat is nog eens genade! 

Prachtig toch? 

Over Goede Vrijdag gesproken!

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

Goede Vrijdag in Zweden

Buiten schijnt de zon en als ik door het raam kijk valt mijn blik op de nog altijd doodse natuur. Maar …. schijn bedriegt! Gisteren toen we een ommetje maakten door het bos op zoek naar bosanemoontjes – vitsippor zoals ze hier heten – bleken er al heel wat te zijn die hun witte blaadjes toonden. Je zag ze echter alleen als je aandachtig in een dichtbij terrein keek. Een gewone blik om je heen wees uit: we zijn nog te vroeg. Ze zijn nog niet uitgelopen....   

Goed kijken dus, ze zijn er wel ook al zijn ze nog niet massaal aanwezig! Lena zocht heel idyllisch een veldboeketje bij elkaar dat nu op de tafel staat te pronken …  

De komende weken ontwaken de bosanemoontjes evenwel bij duizenden en nog eens duizenden om een schitterende witte bloemendeken te vormen. Een grandioos gezicht vooral bij een stralende voorjaarszon. 

Toen de radio even aanstond vanochtend ging het over de ervaringen van mensen met Goede Vrijdag die in het Zweeds ”Lange Vrijdag” heet. Het bleek dat men Goede Vrijdag nog maar enkele tientallen jaren ervoer als de saaiste dag van het jaar. Niemand werkte, mensen gingen donker gekleed, alle winkels en uitgaanscentra waren gesloten, het was stil op straat, men ging naar de kerk, serene rust! Voor heel velen een uiterst saaie dag vooral natuurlijk als men niets had met christelijk geloof.  

Lena's ervaring van vroeger: de kleden buiten hangen (ivm voorjaarsschoonmaak  *) was een schande! Zoiets deed je niet op Goede Vrijdag. 

Nu is dat niet meer zo: het is weliswaar een officiële feestdag alias vrije dag, maar niet anders dan een andere vrije dag. Levensmiddelenwinkels zijn gewoon open, behalve de vakhandel die wel  dicht is. Veel mensen gaan die dag uit op kunst. Ze bezoeken diverse kunstenaarsateliers en men schaft kunstprodukten aan. Voor veel mensen een uitkomst om toch deze dag toch een goede vrijdag te laten zijn. 

Hoe ik daar zelf tegenaan kijk? Ja, dat Zweedse gevoel van vroeger heb ik natuurlijk nooit zo beleefd al maakte kerkgang ook deel uit van mijn kinderjaren op deze dag. Ik merk vooral op dat de secularisatie krachtig heeft doorgewerkt, iets wat hier vooral merkbaar is voor autochtone Zweden dus.

Eerlijk gezegd kan het ook bevrijdend werken. Laten we eerlijk zijn, een opgelegd ”vieren” is natuurlijk maar niks. De vroegere samenleving had nu eenmaal van die theocratische trekjes die men had gekopieerd van het Oud-testamentische Israël. Dat kon vroeger zo omdat christenen in de meerderheid waren, maar de theocratische gedachte buiten Israel toegepast beschouw ik als een misvatting. Heeft overigens ook met het verbondmatige denken te maken van veel reformatorische christenen, maar die gedachtelijn deel ik niet met hen. Beter is dat christenen voluit in dankbaarheid stil staan bij wat Jezus lijden betekent voor ons die geloven, namelijk dat zijn plaatsvervangend sterven oorzaak is van ons eeuwig behoud! Belangrijk daarbij is dat we dat we dat niet doen vanuit een drang om zelf zijn smarten te mogen voelen of door te maken. Dat zou een menselijke behoefte kunnen zijn om ons waardig te voelen, maar knaagt gelijkertijd aan de betekenis van Jezus lijden voor ons. Niemand is waardig in zich zelf. Kunnen invoelen wat Jezus voor ons deed is op zich niet verkeerd zo lang het maar geen verholen noodzaak wordt om waardig te zijn. We zijn juist waardig omdat hij voor ons stierf! We zijn welkom, maar alleen als we erkennen dat het genade is, dat het ook mij/ons geldt! Dat is geweldig bevrijdend, want wij mensen, ook als wij christenen zijn, blijven steeds weer geneigd ons zelf waardig te willen maken. Geen schijn van kans! Besef dat nou gewoon en aanvaard het! Dank voor de genade die werkelijkheid werd door Jezus dood aan het kruis! Wie dat zo mag zien weet dat de dankbaarheid van Goede Vrijdag even werkelijk is gedurende de rest van het jaar!  

 

* Is de voorjaarsschoonmaak vóór Pasen wellicht terug te voeren op de viering van de Joodse paschaviering waarbij het hele huis moest worden gereinigd van alles wat gezuurd brood (teken van onreinheid, slechtheid) bevatte? Wie het weet mag het zeggen! 

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

Over Nietzsche en God

1882, Nietzsche:   <-------------------------------->                                           God is dood!  

<-------------------------------->1900, God:                                                        <------------------------------------- style="font-family: verdana; font-size: large; font-weight: bold;">Nietzsche is dood!