10 oktober 2009

Herfstgenot

Dalende temperaturen tot vanochtend zelfs twee graden en afnemende daglengtes verraadden reeds eerder dat de herst zijn intrede heeft gedaan. Tot dusver nog geen risico van slippartijen, zodat fietsritjes naar het werk nog altijd doorgang kunnen vinden, maar dat kan snel veranderen.


Vandaag zou het rustig weer zijn met tijdens de middaguren schappelijke middagtemperaturen van rond de 8 graden. De esdoorns die zo fraai rood, geel en vervolgens bruin kleuren stonden er prachtig bij constateerde ik toen ik vanochtend op het fietsje huiswaarts keerde.

Mijn lief en ik besloten daarom tot een poging om dit genoegen tijdens een wandeling maar eens gezamenlijk te gaan beleven.

Al eerder hadden we een vaste route al eens gedeeltelijk gewandeld maar bleken we een heel mooi gedeelte te hebben gemist. Reden om de route nog maar eens te herhalen. Er bleken bij nader inzien niet veel esdoorns op deze boswandeling te bewonderen. Desondanks een heerlijke herfstwandeling met ruisende beken en klaterende watervallen.
Meer dan de moeite waard vonden we.

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

08 oktober 2009

Muizen!

Mijn lief heeft zoals altijd een scherpe blik en constateert veelal als eerste het ontstaan van gebreken, lekkages en wat niet al. Ditmaal gold het een beginnende muizenplaag halverwege augustus. Hun ontwijding van ons hoofdvertrek uitte zich allereerst in het ongegeneerd achterlaten van vekaliën op de looproute tussen tegelkachel en piano. Binnen enkele dagen hoorde ik op stille momenten een ras getrippel op onze parketvloer dat de aanwezigheid van deze kleine rakkers verraadde. Zelfs op klaarlichte dag waagden deze kleine knagers ons woongebied binnen te dringen. De roosteropeningen van onze tegelkachel zijn zeer tot mijn spijt te groot om veldmuisjes de toegang tot onze voorkamer te beletten. Al gauw merkte ik op dat ze heel strategisch hun zinnen hadden gezet op het vloeroppervlak onder onze piano, mogelijk om die plek als eerste uitvalsbasis op ons te veroveren. Zou het onnavolgbare rad van evolutie mogelijk enkele muizen van een muzikaal gen hebben voorzien en deze knagende meercelligen ertoe hebben gebracht om zich in onze mede voor muziekbeoefening bedoelde ruimte te vestigen? Mogelijk dat een eerder geplaatste blog over een piano met inwonende muizen - bedoeld om welwillende lezers tot nadenken te stemmen - aanwijzingen zou kunnen verschaffen....
Terug naar onze poging om een beginnende muizenplaag in de kiem te smoren.... Goede raad bleek in dit geval goedkoop. De opstalverzekering voorzag in een gratis bezoek van de muizenbestrijdingsdienst. Helaas bleken alternatieve vormen van muizenbestrijding in dit akute geval niet mogelijk. Van belang was vooral om de beestjes die ons inmiddels een bezoek hadden gebracht en daaraan positieve herinneringen hadden over gehouden er vanaf te brengen om hun bezoek te herhalen. De roosters bleken evenwel niet zo maar even te vervangen en we zagen ons daardoor genoodzaakt toch maar eens een muizenval in te zetten. Na enkele weken is ons nu gebleken dat we met een effectieve plaatsing hiervan een verdere opmars van deze veldbewoners hebben kunnen stuiten, zelfs zonder dat we ook maar iets van onze kaasvoorraad daartoe hoefden op te offeren. Evenwel kon niet worden voorkomen dat een viertal van hun voorste gelederen dit in korte tijd met de dood moesten bekopen.
Eigenlijk stuit deze vorm van actieve levensbeëindiging mij nogal tegen de borst.
Helaas pleegt echter een ongeremde aanwezigheid van muizen in huis - hoe schattig ook - veelal tot soms niet geringe schade te leiden aan bedradingen en ook andere redenen tot droefenis te veroorzaken.
Uiteraard broeden we nog op mogelijke oplossingen om dit ongewenste betreden van onze woning in het vervolg voorgoed de pas af te snijden.

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord! 

Takjes van de jeneverbes bleken later overigens voldoende afschrikwekkend en muizen bleven daarna afwezig. 

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

31 augustus 2009

Hodos - luisterliedjes

Surfend op het net, kwam ik plotsklaps uit bij een site van een muziekgroep die ik misschien zo'n 30 jaar geleden regelmatig beluisterde: Hodos. Waarschijnlijk had ik de liedjes op een cassettebandje, want LP's bezat ik niet, volgens mij met liedjes van de LP "Ik wil je iets vertellen".
Nooit geweten wat die naam Hodos (Grieks voor "de weg") betekende tot ik vanmiddag op hun website (niet meer actief) terecht kwam. 
Echte evangelische luisterliedjes van Nederlandse bodem. Je kunt er ook een aantal online beluisteren. Heel leuk en beslist de moeite waard om even bij stil te staan. 

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

07 augustus 2009

Ik streed voor Arafat - Tass Saada

Tijdens het voorjaar bracht Tass Saada een bezoek aan Kungsporten in Huskvarna en ik had daar de gelegenheid deze bijzondere man te beluisteren. Hij vertelde over zijn leven, hoe hij enkele jaren Fatah-strijder was maar na jaren te hebben gewoond in de VS tot geloof kwam in de Heer Jezus en nu werkt voor verzoening tussen Palestijnen en Joden. Ik was zeer onder de indruk van wat hij vertelde en las kortgeleden zijn levensbeschrijving waarin hij schrijft over zijn totale omwenteling van zijn denken. Als Palestijn geboren geven zijn ouders in 1948 gehoor aan de oproep van de Arabische landen om Jaffa tijdelijk te verlaten om de verenigde Arabische strijdmachten de gelegenheid te geven om Israel volledig van de kaart te vegen. Toen bleek dat dat een grote vergissing was belandde Tass met zijn ouders in Saoedi-Arabië en later in Qatar. Als tiener maakt hij mee dat Israel in 1967 de luchtmacht van de arabische strijdmacht volledig lamslaat. Als Arafat een palestijnse guerillabeweging van de grond trekt, besluit Tass zich vrijwillig te melden. In het legertje van Arafat ontwikkelt hij zich tot een ware "slachter" die als Fatah-strijder dood en verderf zaait onder de Joden als sluipschutter. Nadat hij met een list door zijn vader van het front wordt geroepen, maakt de onhandelbare Tass zich zelf onmogelijk in Qatar en emigreert als begin-twintiger naar de VS waar hij trouwt met een katholieke vrouw om een verblijfsvergunning (Green card) te krijgen. Na een flink aantal jaar te hebben gewerkt in de restaurant- en hotelbranche komt hij via een vriend tot de ontdekking van zijn leven. Hij leert Jezus Christus kennen. Hij maakt nu een enorme omwenteling mee in zijn denken en leven. Na een aantal jaar komt hij tot het besluit om zijn leven te gaan wijden aan de bediening van verzoening tussen Joden en Palestijnen. Eerst zet hij een opvangwerk voor kleuters in Gaza op, maar wordt na de komst van Hamas gedwongen dit werk op te geven. Momenteel werkt hij met kinderprojekt in Jericho met als hoofddoel verzoening te bewerken tussen Joden en Palestijnen. ”In zijn boek Once an Arafat Man: The True Story of How a PLO Sniper Found a New Life” waarvan ik de Zweedse uitgave las vertelt Tass in het eerste deel hoe hij leerde haten, in deel twee hoe hij leerde lief hebben. In het derde deel houdt hij een pleidooi voor verzoening tussen Palestijnen en Joden en geeft aan hoe hij met christen-palestijnse ogen naar het Midden-Oosten-conflikt bekijkt. Heel interessant om te lezen. In een apart hoofdstuk gaat hij ook in op de rol van Ismael in de Bijbel en laat zien dat de besnijdenis evenzeer van toepassing was op Ismael als op Izaak. Heel bijzonder is als hij opmerkt dat de ”Engel des Heren” die algemeen wordt beschouwd als de Messias zoals deze zich in Oud-testamentische tijd openbaart, zich als eerste verschijnt aan Hagar in de woestijn en haar zegent als moeder van alle Ismaëlieten, waaruit alle Palestijnen/Arabieren zijn voortgekomen en haar grote beloften geeft met betrekking tot haar nageslacht. Hij gaat verder de rol van de Islamieten na in de Bijbel. Het is geweldig bemoedigend om te zien hoe een gezworen Jodenhater als Tass was tot een geheel ander mens wordt zodra Hij Jezus Christus leert kennen. In elk opzicht een waardevol en betekenisvol boek waarvan te hopen valt dat het binnenkort ook in het Nederlands zal worden uitgegeven.

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

05 juli 2009

Waarom ik?

De afgelopen week las ik de Zweedse versie van het boek "Waarom ik?" van de hand van Jacob Damkani. Jakob Damkani was het eerste kind uit een hardwerkend gezin met 8 kinderen dat in Israël werd geboren. Zijn ouders emigreerden vanuit Iran naar Israël. Hoewel orthodox opgegroeid is hij al in zijn tienerjaren een geziene gast in het nachtleven van Tel Aviv en Jaffa. Zijn onvrede met het religieuze harnas van het judaïsme doet hem op 16-jarige leeftijd besluiten om op de bonnefooi te gaan leven in Eilat. Het markeert een tijd van rebellie tegenover elk gezag, inclusief de rabbijnen. Via Denemarken en de Bahama's komt hij in de USA terecht waar hij voor zichzelf een bestaan opbouwt. Hier ontmoet hij Jef, een Messias belijdende heiden die hem confronteert met wat het Oude Testament zegt over de Messias en hoezeer dit overeen komt met Jeshoea. Jakob's Joodse trots en wereldse ijdelheid worden op de proef gesteld maar hij wordt hongerig naar de waarheid en komt uiteindelijk tot geloof in de Messias Jesjoea. Opnieuw laat hij alles achter en trekt door de USA om te landen bij het evangelistenechtpaar Keith en Melody Green. Hier doet hij veel ervaring op en er komt een roep in zijn hart om terug te keren naar Israël. Daar aangekomen verdiept hij zich verder in de ultraorthodoxe geloofsbeleving. Tot zijn verbazing vindt hij in Israël een levende Messias belijdende beweging. Jacob laat uitvoerig zien welke gedachtengangen bepalend zijn voor het orthodoxe Jodendom, een wereld die in veel opzichten gebaseerd is op gedachten van mensen in plaats van de gedachten van het Oude Testament. Indrukwekkend om ook te lezen hoe Hij als Jood zelf tot de overtuiging kwam dat Jeshoea de Christus is.

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

10 april 2009

Een heel bijzondere persoonsverwisseling

Daar staat hij dan.... Gebonden en al. Alsof hij 'k weet niet wat gedaan had. De dag tevoren was hij nog een vrij man geweest met een groep volgelingen rond zich verzameld. Ze hadden feest gevierd. Er waren uitvoerige gesprekken geweest, zo intens als nooit tevoren! Het zag er niet best uit, maar het scheen dat het onontkoombaar was. Zelf was hij er zich volkomen van bewust geweest, ook al zagen ze wel aan hem dat hij er best tegenop zag. Hoe kon het ook anders.
Toen ze door al die gesprekken in de kleine uurtjes waren aanbeland, wilde hij dat ze zoals gewoonlijk weer naar de berg tegenover de stad zouden gaan. Dat deden ze dus, ook al was het dit keer wel erg laat. Ze kwamen aan in een speciale tuin met olijfbomen. 
Hier zouden ze een tijdje blijven. Met drie uit de groep liep hij nog wat verder door in de tuin. Hij liet hen daar achter en liep zelf nog wat verder. Hij leek het heel erg moeilijk te hebben met alles wat binnenkort stond te gebeuren. Hij was angstig geweest en had zich van tijd tot tijd tot de drie mannen gewend, maar spijtig genoeg waren die steeds weer opnieuw ingedommeld. 
Nee echt meeleven was er niet bijgeweest. Hij stond er gewoon echt helemaal alleen voor. Echt helpen konden ze natuurlijk ook niet, maar meeleven door wakker te blijven had toch wel gekund? 
Op een gegeven moment, wanneer is niet duidelijk, het was nog heel vroeg 's ochtends, nacht mag je wel zeggen, was hij met de drie anderen weer naar de rest van de groep gelopen. 
Hij wilde weg, begreep dat het op het punt stond om te gebeuren. 
En jawel hoor, van de andere kant kwam een groep soldaten met fakkels en nog een stelletje ambtenaren... 
Ach de meesten die dit lezen snappen natuurlijk wel waarom het gaat. Jezus die gevangen genomen werd, voor de overpriesters gebracht, daar schuldig bevonden werd en nu voor Pilatus wordt gebracht.
 
Wat me vandaag in deze zo overbekende geschiedenis nou zo opviel was een persoonsverwisseling. Wat is namelijk het geval? Pilatus die meer hecht aan rust in de tent dan aan rechtspreken meent een uitstekende troef achter de hand te hebben als de leiders van het volk willen dat Jezus wordt veroordeeld. Pilatus is namelijk gewend om met Pasen een gevangene los te laten. 
Nu hij ´s ochtends vroeg met dit probleem wordt opgezadeld en vreest voor onrust tijdens de jaarlijkse paasviering, meent hij een fantastische zet te doen. Hij houdt de Joodse leiders namelijk de keuze voor om òfwel Jezus los te laten òfwel de beruchte misdadiger Jezus Barabbas zoals hij ons door Mattheus 27:16 gepresenteerd wordt (NBV,W95). Welk weldenkend mens zou nu deze schurkwaar zo veel heibel over was geweest, verkiezen boven deze simpele Joodse rabbi? Op die manier kon hij dit probleem mooi van zich afhouden... dacht hij...
Maar kijk nou eens goed naar de naam van deze bandiet. Wat mij namelijk opvalt is de verrassende gelijkenis met de persoon van Jezus! Jezus Barabbas betekent namelijk "Jezus zoon-vader" oftewel "Jezus, de zoon van de vader". 
Maar is niet Jezus de ware Zoon van de Vader? Is dat niet opmerkelijk? De eeuwige Zoon van de Vader wordt hier even ingeruild tegen een schurk van heb ik jou daar! En laat die geweldspleger nu toch ook Jezus, zoon van de vader" heten! Ja, zoon van de vader zonder hoofdletters wel te verstaan! Dat wil zeggen zoon van de oude Adam.. : Barabbas! Jezus wordt daarmee feitelijk niet eens echt schuldig verklaard. Dit is namelijk je reinste koehandel! Met alle eerbied gesproken, dat wel! Want dit wat hier gebeurde was bepalend voor de wereldgeschiedenis, ja voor jouw en mijn toekomst! Let wel, er is niets tegen Jezus wat hem schuldig maakte! Pilatus is daar ook heel duidelijk over! Lazen we dat ook al niet in de 70-jaarwekenprofetie in Dan.9:26? "En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is;..." (NBG). 
Barabbas was weldegelijk schuldig net als wij allen die gezondigd hebben. 
Toch bestuurde God de geschiedenis hier zo dat Jezus de plaats innam van Barabbas. Jezus werd behandeld alsof Hij een misdadiger was, alsof Hij werkelijk Barabbas was! En hij verzette zich er niet eens tegen. Hij gedroeg zich net als een schaap dat naar de slachtbank werd gevoerd. Heel bijzonder vind ik dat. Laten we goed beseffen dat deze heel bijzondere persoonsverwisseling door God zo is gewild! Hij wilde dat wij, misdadigers en rebellen in zijn ogen, vrijuit zouden gaan net als Barabbas, geheel onverdiend! Dat is nog eens genade! 
Prachtig toch? 
Over Goede Vrijdag gesproken!

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

Goede Vrijdag in Zweden

Buiten schijnt de zon en als ik door het raam kijk valt mijn blik op de nog altijd doodse natuur. Maar …. schijn bedriegt! Gisteren toen we een ommetje maakten door het bos op zoek naar bosanemoontjes – vitsippor zoals ze hier heten – bleken er al heel wat te zijn die hun witte blaadjes toonden. Je zag ze echter alleen als je aandachtig in een dichtbij terrein keek. Een gewone blik om je heen wees uit: we zijn nog te vroeg. Ze zijn nog niet uitgelopen....   
Goed kijken dus, ze zijn er wel ook al zijn ze nog niet massaal aanwezig! Lena zocht heel idyllisch een veldboeketje bij elkaar dat nu op de tafel staat te pronken …  
De komende weken ontwaken de bosanemoontjes evenwel bij duizenden en nog eens duizenden om een schitterende witte bloemendeken te vormen. Een grandioos gezicht vooral bij een stralende voorjaarszon. 
Toen de radio even aanstond vanochtend ging het over de ervaringen van mensen met Goede Vrijdag die in het Zweeds ”Lange Vrijdag” heet. Het bleek dat men Goede Vrijdag nog maar enkele tientallen jaren ervoer als de saaiste dag van het jaar. Niemand werkte, mensen gingen donker gekleed, alle winkels en uitgaanscentra waren gesloten, het was stil op straat, men ging naar de kerk, serene rust! Voor heel velen een uiterst saaie dag vooral natuurlijk als men niets had met christelijk geloof.  
Lena's ervaring van vroeger: de kleden buiten hangen (ivm voorjaarsschoonmaak  *) was een schande! Zoiets deed je niet op Goede Vrijdag. 
Nu is dat niet meer zo: het is weliswaar een officiële feestdag alias vrije dag, maar niet anders dan een andere vrije dag. Levensmiddelenwinkels zijn gewoon open, behalve de vakhandel die wel  dicht is. Veel mensen gaan die dag uit op kunst. Ze bezoeken diverse kunstenaarsateliers en men schaft kunstprodukten aan. Voor veel mensen een uitkomst om toch deze dag toch een goede vrijdag te laten zijn. 
Hoe ik daar zelf tegenaan kijk? Ja, dat Zweedse gevoel van vroeger heb ik natuurlijk nooit zo beleefd al maakte kerkgang ook deel uit van mijn kinderjaren op deze dag. Ik merk vooral op dat de secularisatie krachtig heeft doorgewerkt, iets wat hier vooral merkbaar is voor autochtone Zweden dus.
Eerlijk gezegd kan het ook bevrijdend werken. Laten we eerlijk zijn, een opgelegd ”vieren” is natuurlijk maar niks. De vroegere samenleving had nu eenmaal van die theocratische trekjes die men had gekopieerd van het Oud-testamentische Israël. Dat kon vroeger zo omdat christenen in de meerderheid waren, maar de theocratische gedachte buiten Israel toegepast beschouw ik als een misvatting. Heeft overigens ook met het verbondmatige denken te maken van veel reformatorische christenen, maar die gedachtelijn deel ik niet met hen. Beter is dat christenen voluit in dankbaarheid stil staan bij wat Jezus lijden betekent voor ons die geloven, namelijk dat zijn plaatsvervangend sterven oorzaak is van ons eeuwig behoud! Belangrijk daarbij is dat we dat we dat niet doen vanuit een drang om zelf zijn smarten te mogen voelen of door te maken. Dat zou een menselijke behoefte kunnen zijn om ons waardig te voelen, maar knaagt gelijkertijd aan de betekenis van Jezus lijden voor ons. Niemand is waardig in zich zelf. Kunnen invoelen wat Jezus voor ons deed is op zich niet verkeerd zo lang het maar geen verholen noodzaak wordt om waardig te zijn. We zijn juist waardig omdat hij voor ons stierf! We zijn welkom, maar alleen als we erkennen dat het genade is, dat het ook mij/ons geldt! Dat is geweldig bevrijdend, want wij mensen, ook als wij christenen zijn, blijven steeds weer geneigd ons zelf waardig te willen maken. Geen schijn van kans! Besef dat nou gewoon en aanvaard het! Dank voor de genade die werkelijkheid werd door Jezus dood aan het kruis! Wie dat zo mag zien weet dat de dankbaarheid van Goede Vrijdag even werkelijk is gedurende de rest van het jaar!  
 
* Is de voorjaarsschoonmaak vóór Pasen wellicht terug te voeren op de viering van de Joodse paschaviering waarbij het hele huis moest worden gereinigd van alles wat gezuurd brood (teken van onreinheid, slechtheid) bevatte? Wie het weet mag het zeggen! 

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

08 april 2009

Over Nietzsche en God



1882, Nietzsche:   <-------------------------------->                                           God is dood!  
<-------------------------------->1900, God:                                                        <------------------------------------- style="font-family: verdana; font-size: large; font-weight: bold;">Nietzsche is dood!

13 maart 2009

Iets om even over na te denken ...

Dat we in zeer bijzondere tijden leven zal niemand ontgaan zijn die zich niet volledig isoleert.

Met een kredietcrisis die ongekende proporties begint te krijgen en een naderende milieucrisis vraagt menigeen zich af wat men toch doen moet! Heel begrijpelijke vragen die wellicht elk mens zich zal hebben gesteld de laatste tijd.

Deze week las ik een bericht van de bekende Amerikaanse predikant David Wilkerson, bekend van het boek ”Het kruis in de asfaltjungle”.

Deze predikant is aanleiding geweest dat een beruchte bendeleider Nicky Cruz radikaal veranderd en zijn oude leven de rug toekeerde en samen met deze predikant aan de wieg stond van het internationale Teen Challenge werk dat hulp wil bieden aan jongeren die aan drugs verslaafd zijn.

Opmerkelijk is dat deze man begin jaren '70 ook een aantal voorzeggingen heeft uitgesproken die in grote mate zijn uitgekomen. Daarom zijn er velen die nu luisteren nu hij opnieuw dingen heeft voorzegd. (Die klopten echter veel minder).

Zelf sla ik dat soort dingen doorgaans op in m'n gedachten. Ik wuif het niet weg, geef me er ook niet aan over, als ik niet echt overtuigd ben dat ik er iets meer mee moet doen! 

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

28 februari 2009

Darwinjaar vraagt om aandacht

De meesten zullen inmiddels op een of andere wijze hebben opgemerkt dat jaar 2009 het jaar is waarin Darwin, de man achter het evoltiedenken, wordt herdacht omdat het 200 jaar geleden is dat hij geboren werd en 150 jaar geleden dat zijn spraakmakende boek ”het ontstaan van de soorten” uitkwam. Het evolutiedenken heeft zich inmddels wereldwijd verspreid en wordt aan de man gebracht als een samenhangend geheel van onweerlegbare feiten dat het gemarginaliseerde geloof in de schepping van mens en dier geheel en al verdrongen heeft. In het onderwijs is dit wellicht inderdaad het geval, wat evenwel niet wil zeggen dat nog slechts een uitstervend klein groepje de evolutie afwijst en in de schepping gelooft. De laatste groep is beslist heel fors te noemen en hebben een landelijk te verspreiden folder uitgebracht met het doel die huis aan huis te bezorgen.

Ik kan niet anders zeggen dat ik veel respect heb voor dit groots opgezette initiatief. Niets wordt de lezer opgedrongen. Hij mag zelf stelling nemen. Hoe anders is dit vanuit het evolutionistisch denken van waaruit zij die het scheppingsverhaal serieus nemen eenvoudig voor achterlijk verklaard worden en onmiddellijk het stempel van biblicist of fundamentalist opgeplakt krijgen. Spijtig, maar het laat wel zien welk een geheel verschillende geest hierachter schuilgaat.

Ook de EO heeft het Darwinjaar ingeluid, helaas op een wijze die op z'n minst teleurstellend mag worden genoemd. Iedereen weet ervan, praat erover... Okay, uit communicatief oogpunt misschien gelukt, maar als christelijk signaal is het verwarrend. Ik begrijp de doelstelling: het gesprek aanzwengelen over het evolutiedenken. Dat is op zich goed, maar de wijze waarop dit is gebeurd, vind ik meer dan twijfelachtig.

Het uitbrengen van het boek ”Gevormd uit sterrenstof” van René Franssen bij uitgeverij Medema vond ik ook wat verbazingwekkend. Eerlijk gezegd ook wat teleurstellend. Daarmee wil ik zeker niet iedereen verketteren, maar de aanduiding "gewoon vertrouwde lektuur" is met deze uitgave naar ik vrees niet meer van toepassing.... Uiteraard wil ik me wat voorzichtig opstellen, ik heb tot dusver slechts een aantal reacties op een artikel van Franssen in het ND gelezen, maar die geven toch wel de teneur van zijn visie aan. Wat dat betreft zie ik meer in het boek ”Feiten genoeg” van de bekende auteur Lee Strobel.

Hoe het ook zij, christenen moeten absoluut niet klakkeloos een aantal ideeën over de biologische historie zomaar voor zoete koek aannemen. Beter is zich te verdiepen in de vragen die er liggen, de argumenten van beide groepen onbevooroordeeld tot zich te nemen om vervolgens een eigen standpunt in te nemen. De zaak waarom het draait is belangrijk genoeg! Uiteraard ben ik geïnteresseerd om van anderen te vernemen hoe zij zich opstellen met betrekking tot deze vraagstelling.

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

19 februari 2009

Trek niet aan een dood paard

Luk.9:57 Terwijl ze hun weg (naar Jeruzalem) vervolgden, zei iemand tegen hem: ‘Ik zal u volgen waarheen u ook gaat.’ 58 Jezus zei tegen hem: ‘De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens te ruste leggen.’ 
Het is toch wel mooi als iemand Jezus wil volgen, zijn discipel wil worden! In dit geval gaat het om iemand die zichzelf komt aanmelden als volgeling; het hoeft er niet eens uitgetrokken te worden; hij komt er zelf mee! 
Hoe zou Petrus gereageerd hebben op iemand die zich komt aanmelden als volgeling? En wijzelf? Misschien dat we net als Petrus heel enthousiast reageren: "prachtig, kom er bij, man! Het leven met Jezus is fantastisch!!"... 
Het is interessant om je eens even af te vragen wat deze man ertoe bracht om een volgeling van Jezus te worden. 
Een aantal verzen eerder lazen we hoe Jezus een paar dagen tevoren in het plaatsje Naïn een jongen weer levend had gemaakt, terwijl hij opgebaard en al op weg was om begraven te worden... Iedereen was daar diep van onder de indruk en iedereen prees God voor dat geweldige wonder. Had deze man er misschien bij gestaan of het gehoord? Misschien dacht hij "dat moet wat zijn om zo'n rabbi te hebben, dan maak je nog eens wat mee!". En wie zou hem ongelijk geven? Dat was toch zo? Zieken werden genezen, blinden werden ziende, broden werd vermenigvuldigd als het nodig was, fantastisch wat een leven! 
We weten niet of Jezus meer gezegd heeft dan wat er hier staat. Waarschijnlijk wel. Het belangrijkste was echter deze reactie van Jezus waarin Hij heel eerlijk voorspiegelt dat discipelschap niet alleen maar rozegeur en maneschijn is. Denk er aan dat ik geen vaste plek heb om te slapen. Discipel worden is niet hetzelfde als een reis met logies en vol pension. Dat bleek ook wel want in het vorige dorp van de Samaritanen was Hij zelfs helemaal niet welkom geweest en dat betekende gewoon nog een paar uurtjes lopen naar het volgende dorp om het daar maar weer te proberen. De vraag is: wil je dat echt? Of haak je dan af? Let wel Jezus wijst hem niet af! Hij zegt niet, dat hij te weinig zus of te veel zo is... maar Jezus houdt hem heel eerlijk voor dat er ook een minder aantrekkelijke kant aan discipelschap vastzit! 
Dit laat wel zien dat Jezus niet heeft gedacht in termen van "kom erbij, eventuele problemen onderweg lossen we wel op, het belangrijkst is dat ik zo veel mogelijk volgelingen krijg...." Nee, zo is Jezus niet. Hij is eerlijk, realistisch! Weet wat je doet, voordat je je keuze maakt!
In evangelische kringen komt het voor dat iemand bijna wordt doodgeknuffeld als iemand interesse lijkt te hebben voor bepaalde kerkelijke activiteiten. Met het oog op deze woorden uit het Lukasevangelie is het wellicht raadzaam om ons steeds af te vragen waar we mee bezig zijn. Spelen we open kaart? Of proberen we als een autoverkoper het leven als gelovige van z'n allermooiste kant te belichten in de hoop dat onze aspirant toehapt. Misschien moeten we vooral heel eerlijk zijn en mensen de tijd en ruimte geven om een weloverwogen keuze tekunnen maken en het leven van een gelovige en volgeling van Jezus realistisch voorstellen. Het leven met Jezus IS de moeite meer dan waard, maar ... niet al iemands problemen worden per direkt opgelost en het kan ook goed zijn dat de persoon in kwestie er problemen bij krijgt door christen te worden! 
Een keuze moet niet worden gebaseerd op een plotselinge inval of een tijdelijke emotie. 
Wij mogen vertrouwen dat God doet wat wij mensen niet kunnen: wedergeboorte! Wie wil duwen of trekken zal regelmatig moeten ervaren dat men trekt aan een dood paard! De Vader trekt, zegt Jezus ons! Laat het aan Hem over! Wij mogen bidden, maar laten we vooral niet trekken! Waar leven is, wordt dat absoluut merkbaar! 

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

03 januari 2009

Velen geroepen, maar weinig uitverkoren

”Velen zijn geroepen, maar slechts weinigen uitverkoren” (NV)

Dit bekende citaat uit Matt. 22:14 is voor niet weinigen een groot struikelblok in de vragen over het Leven, niet in het minst voor hen die zich tot de rechterflank van de Gereformeerde gezindte rekenen.

Maar al te snel wordt echter de oorspronkelijke plaats van dit vers losgemaakt van z'n context om vervolgens een eigen leven te gaan leiden in de gedachtewereld van mensen die de vraag van de ”uitverkiezing” daarmee tot een onneembare hobbel zien uitgroeien.

Belangrijk bij het lezen van dit vers, net als bij andere verzen, is uiteraard in de allereerste plaats het verband, waarin het staat. Dat verband maakt duidelijk dat het hier gaat om een gelijkenis waarvan het geciteerde vers de afsluiting vormt.

De gelijkenis ...
Centraal in de gelijkenis is de uitnodiging voor een koninklijke bruiloft. Er blijken bruiloftsgasten te zijn die uitgenodigd worden, maar die willen niet. Als de genodigden nogmaals gemaand worden te komen door de uitgezonden dienaren van de koning wijden sommigen zich aan eigen zaken, terwijl anderen de dienaren mishandelen en ter dood brengen. De koning neemt wraak, verbrandt hun stad en gebiedt nu zijn slaven om iedereen uit te nodigen die ze maar tegen komen. De dienaars gaan de stad uit en nodigen iedereen uit voor de bruiloft, zowel slechten als goeden.
Als de zaal vol is merkt de koning op dat er een gast in de zaal is die geen bruiloftskleed aan heeft. Die wordt resoluut en zonder pardon uit de zaal verwijderd.
Daarna volgt de afsluitende spreuk: velen zijn zij die geroepen zijn, weinigen zijn echter uitverkoren.

Los van welke toepassing die hier gemaakt zou kunnen worden is het van belang om te zien wie in deze gelijkenis gerekend moeten worden tot hen die geroepen zijn en wie als de uitverkorenen moeten worden beschouwd.

Een belangrijk principe bij het uitleggen van de Bijbel is dat we niet van buitenaf allerlei verklaringen moeten inbrengen, maar zoveel mogelijk schrift met schrift moeten vergelijken, of zoals men ook wel zegt: ”de Schrift verklaart de Schrift”. Dat betekent dat elk Schriftwoord moet worden bekeken niet alleen vanuit de context maar ook vanuit de verschillende betekenissen die een bepaald woord heeft in de rest van de Bijbel.

We kijken nu eerst naar het woord ”uitverkoren” in de context van de gelijkenis en constateren dat er twee groepen werden geroepen of uitgenodigd, te weten de oorspronkelijke genodigden en in tweede instantie al diegenen die in een latere fase in plaats van de oorspronkelijke groep werd uitgenodigd.

De vraag blijft dan wie de uitverkorenen zijn. Wie waren van het begin af uitverkoren om tot het bruiloftsmaal te komen? Wel, de eerste groep! Zij waren daartoe uitverkoren. Al die anderen die later kwamen werden niet uitverkoren maar mochten komen als ze zelf wilden, staat er in de gelijkenis. Dat betekent daarmee in principe het tegenovergestelde van hoe het vers in streng-gereformeerde kringen wordt opgevat. De redenering die men daar aanhoudt is als volgt: velen horen de boodschap van het heil, maar lang niet allen geven gehoor en ten diepste komt dat doordat God ze niet heeft uitverkoren.

Los van de vraag of deze zienswijze in overeenstemming is met de Bijbel, wordt het vreemd om deze gedachte toe te passen op deze gelijkenis. Dan moeten we het namelijk omdraaien! Dan worden degenen die feitelijk komen de uitverkorenen en dat zouden er dan maar weinig zijn. Dat in tegenstelling tot de van oorsprong uitgenodigde gasten waren: de velen die geroepen zijn. Dat wordt toch wel erg gekunsteld. Dat zou namelijk betekenen dat het aantal oorspronkelijk genodigden veel groter was dan de groep die in een later stadium komt... Wie zo uitlegt komt in de knel! Het is als een puzzelstukje dat gewoon niet past! Er is nog een complicerende factor. De eerste groep komt niet en pas later wordt de tweede groep geroepen (namelijk de uitverkorenen). Nee, dit klemt aan alle kanten....
We moeten dus terug naar het verhaal!

De koning had van oorsprong een aantal gasten op het oog; alleen zij kregen de uitnodiging. Al die anderen niet! Kennelijk waren zij ertoe uitverkoren om tot het bruiloftsmaal te komen! Daar is toch eigenlijk ook niks bijzonders aan? Zo gaat dat toch doorgaans? Het vreemde is echter dat die speciale gasten niet willen komen! Daarna werd in plaats van de oorspronkelijk genodigden een grote groep uitgenodigd, een veel grotere groep! Dat was nodig, want lang niet iedereen die de uitnodiging hoorde wenste te komen! Waarom zouden ze ook, zij kenden toch noch de koning noch die zoon persoonlijk? Nee, we moeten ons een grote groep voorstellen, waarvan er maar een beperkt groepje wilde komen.

Er blijft natuurlijk een probleem want die uitverkorenen die in een eerdere fase de uitnodiging afwezen zijn uiteindelijk niet op het feest gekomen zoals uit het verhaal blijkt.  Wie ook naar de bredere contekst kijkt ziet dat Jezus zich in het bijzonder tot de farizeeën en schriftgeleerden wendt. In de gelijkenis zou je kunnen stellen dat zij het zijn die expliciet uitgenodigd worden, als representanten van het Joodse volk. Het vreemde is: ze willen niet komen!
Terwijl toch notabene de koning zelf uitnodigt! Ja, het is ongelooflijk, maar degenen die de koning, die een beeld is van God, de Vader, van het eerste begin uitnodigde, wilden niet komen. ”Hij kwam tot het zijne en de zijnen (zijn volksgenoten - de Joden - en hun oversten) hebben Hem niet aangenomen! Zo staat het in Joh.1:11! 
Vlak voor zijn kruisiging verwijt Jezus deze boze leidslieden: "Maar wee u, schriftgeleerden en Farizeeen, gij huichelaars, want gij sluit het Koninkrijk der hemelen toe voor de mensen. Immers, gij gaat er niet binnen
en die trachten binnen te gaan, laat gij niet toe daarin te komen."

En in Mattheus 13:13,14 zegt Hij"Daarom spreek Ik tot hen in gelijkenissen, omdat zij ziende niet zien en horende niet horen of
begrijpen. En aan hen wordt de profetie van Jesaja vervuld,
die zegt: Met het gehoor zult gij horen en gij zult het geenszins verstaan, en ziende zult gij zien en gij zult het geenszins opmerken; want het hart van dit volk is vet geworden..." Door hun welbewust ongelovige hart kwamen de Joden met hun leidslieden dus niet toe aan het doel waartoe zij waren uitverkoren! 

Als we de gelijkenis zó gaan lezen,dan blijkt opeens alles te passen! Immers, Israël is Gods uitverkoren volk. Lees maar in Deut.7:6 ”Want gij zijt een volk, dat de Here, uw God, heilig is; u heeft de Here, uw God, uit alle volken op de aardbodem uitverkoren om zijn eigen volk te zijn.”

De belofte van de Messias, de Christus, dateert al van direct na de zondeval. Die belofte werd door God doorgegeven aan Abraham : ”En met uw nageslacht zullen alle volken der aarde gezegend worden” (Gen.22:18) Paulus maakt vervolgens duidelijk dat onder Abrahams nageslacht Christus ofwel de Messias moet worden verstaan: ”Nu werden aan Abraham de beloften gedaan en aan zijn zaad. Hij zegt niet: en aan zijn zaden, in het meervoud, maar in het enkelvoud: en aan uw zaad, dat wil zeggen: aan Christus.” (Gal.3:16).


Israël was dus het uitverkoren volk om als volk tot zegen te worden voor alle volken door middel van de Messias. Nu werd de Messias niet als zodanig herkend door het volk en uit onkunde hebben zij die zijn broeders waren met hun oversten! (farizeeën, schriftgeleerden!) naar het vlees Hem verworpen als Messias. (Hd.3:18) De uitverkorenen wezen de uitnodiging voor het bruiloftsmaal dus af. In de gelijkenis gaat dat heel in het bijzonder op voor de leidslieden van het volk! Gods dienaars zowel apostelen en profeten werden door hen mishandeld en gedood, iets waar zowel het Oude testament als ook het boek Handelingen van getuigen.

De koning werd toornig en verwoestte hun stad. Dat gebeurde door de hand van Titus in het jaar 70 toen Jeruzalem verwoest en verbrand werd zoals de Heer ook had geprofeteerd in Matt.23:37 ”Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt, wie tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, en gij hebt niet gewild. 38 Zie, uw huis wordt aan u overgelaten.... Voorwaar, Ik zeg u, er zal hier geen steen op de andere gelaten worden, die niet zal worden weggebroken. (24:2) 

Het verhaal vervolgt dat God zijn dienaren nu uitzendt naar de kruispunten van de wegen, de SV zegt ”de uitgangen” van de wegen. Uit het feit dat de dienaren de stad uitgaan blijkt dat dit moet worden verstaan als de eindpunten van de wegen die de stad uitvoeren, daar waar de wegen ophouden. Wie wonen er buiten de stad (Jeruzalem in brede zin)? Wel, de heidenen! De uitnodiging wordt nu tot hen gericht. En …. allen die willen mogen komen! Wie de dienaren aantreffen krijgen een uitnodiging. Lukas schrijft hierover: ”Maar Paulus en Barnabas zeiden vrijmoedig: Het was nodig, dat eerst tot u het woord Gods werd gesproken, doch nu gij het verstoot en u het eeuwige leven niet waardig keurt, zie, nu wenden wij ons tot de heidenen. Want zo heeft ons de Here geboden: Ik heb u gesteld tot een licht der heidenen, opdat gij tot heil zoudt zijn tot aan het uiterste der aarde.” Hd.13:46,47

Nog altijd wordt de bruiloftszaal gevuld met heidenen die de uitnodiging hebben aangenomen. Let wel er wordt geen enkele beperking genoemd! Lang niet iedereen komt, maar allen mogen komen!
Toch is er een voorwaarde! We lezen namelijk over die gast die meende de bruiloftszaal binnen te kunnen gaan zonder bruiloftskleed. Die blijkt nu zonder pardon buiten de deur geplaatst te worden! Wat was eigenlijk het probleem? Wel, het is duidelijk dat die gasten natuurlijk geen geschikt bruiloftskleed hadden. Gelukkig hoefde dat ook niet. Iedereen kreeg bij het binnengaan een passend en schoon bruiloftskleed. Niemand hoefde dus zonder te zijn! Evenwel kan men niet binnengaan zonder de hemelse bruiloftskleren aan te hebben! Jesaja zegt in een ander verband maar ook met betrekking tot een bruiloft: ”Ik verblijd mij zeer in de Here, mijn ziel juicht in mijn God, want Hij heeft mij bekleed met de klederen des heils, met de mantel der gerechtigheid heeft Hij mij omhuld (65:10)

Nog wat... Het is toch wel vreemd dat niemand van andere bruiloftsgasten opmerkte dat de bewuste man geen bruiloftskleren kleren aanhad! Nee wij andere genodigden zien alleen aan wat voor ogen is, maar de Heer ziet het hart aan. Hij zal vaststellen wie zich door het geloof heeft bekleed met Christus! Zij die niet werkelijk Hem toebehoren zullen worden weggedaan van voor zijn aangezicht. Zonder Christus geen toegang!

Nu hoop ik dat duidelijk is dat dit gedeelte helemaal geen drempel opwerpt voor mensen om tot de Heiland te gaan. Echt! Iedereen die wil mag komen! En al wie de naam des Heren aanroept zal behouden worden!

Tot slot merk ik nog op dat ik geloof dat deze gelijkenis daarmee ook een profetisch karakter heeft en zich richtte tot hen die horende doof waren, allereerst de leidslieden en in tweede instantie ok het hele volk. De discipelen zouden het echter begrijpen en in later stadium nu ook wij als tenminste ook ons hart niet vet geworden is....

Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!