29 oktober 2006

fantastische reclame

Ja, zoiets zie je toch niet vaak! Zowaar, een berichtje op nu.nl dat iemand de Rainbow Bible Award 2006 heeft gewonnen met het maken van een online bijbelcursus.

Veelal lees ik niet veel meer dan een enkel bericht op die NL-site om voor de rest slechts koppen te snellen. Deze keer klikte ik echter met meer dan gemiddelde interesse het nieuwsitem aan om te weten wat voor cursus dat wel mocht zijn. Het bleek te gaan om een eenvoudige en waardevolle maar tegelijkertijd ook interessant gepresenteerde "cursus" over de feesten in de Bijbel, gemaakt door Henk-Jan Oudenampsen. Dat sprak mij wel aan, want Henk-Jan is voor mij een "bekende" van uitgeverij Medema, je weet wel, die uitgeverij die adverteert met "gewoon vertrouwde lektuur".

Iedereen die belangstelling heeft voor de Bijbel raad ik aan om de cursus (even) te doen; duurt ongeveer 20 minuten en is beslist de moeite waard!

11 oktober 2006

De natuur wordt in de toekomst veel mooier ...

Het is puur genot om in deze herfsttijd in de natuur te lopen en te genieten van de prachtige kleuren, te luisteren naar de geluiden en allerlei geuren op te snuiven. Als het zonlicht dan ook nog eens een extra schoonheidsinjectie toevoegt aan die kleurenpracht kan het echt adembenemend fraai zijn.

Soms ook wel wat weemoedig trouwens, omdat al dat uiterlijke schoon van de natuur in haar weelderige kleurencascade, voor het laatst van dit seizoen lijkt te spreken van haar grote architect. Het is als de laatste kleurenuitbarsting die met het wegebben ervan het nachtelijk voor goed het duister inluidt.

Nou ja, voor goed niet, we weten allemaal dat na het herfst-winterseizoen weer opnieuw een lente zal volgen, zolang de aarde zal bestaan.

Niks bijzonders tot hier toe natuurlijk. Hoe mooi die natuur ook is, toch ervaar ik regelmatig dat de natuur ook wreedheid in zich bergt, misschien niet letterlijk, maar zo voelt het wel. Ooit in de ogen gekeken van een dier dat in doodsnood vlucht voor een roofdier? Dat ligt natuurlijk in de aard van zo’n dier, maar toch voel je dat er iets mis is. Ik wel, tenminste!

Volgens mij wordt dat ook echt een keer anders!

Sommigen fronsen wellicht hun wenkbrauwen nu en beschouwen het als fantasie…
Echter, oude profeten als Jesaja hebben al voorzegd dat als de Messias komt, er orde op zaken zal worden gesteld op aarde. Lees het hier in Jes.11.

Het vervolg op deze eerste zes verzen wordt nog minder vaak genoemd, maar vergt toch wel een radicale verandering van de natuur!
6 Dan zal een wolf zich neerleggen naast een lam,
een panter vlijt zich bij een bokje neer;
kalf en leeuw zullen samen weiden
en een kleine jongen zal ze hoeden.
7 Een koe en een beer grazen samen,
hun jongen liggen bijeen;
een leeuw en een rund eten beide stro.
8 Bij het hol van een adder speelt een zuigeling,
een kind graait met zijn hand naar het nest van een slang.

Geloof in evolutie of schepping
Voor sommige lezers zouden deze verzen slecht verteerbaar kunnen zijn. Doorgaans wordt gezegd dat zo iets gewoon onmogelijk is! Verstokte Darwinisten worden mogelijk zelfs kwaad op mensen die geloof hechten aan zo’n bijbelgedeelte. Fundamentalistische nonsens heet dat dan! Nou okay, ik kan in zoverre daarin meegaan dat het inderdaad onbegrijpelijk is voor ons menselijke verstand. Maar mijn wijze van denken wijkt wellicht toch ook weer niet zo veel af van hen die ik als evolutiegelovigen zou willen aanduiden.
Als evolutionist geloof je m.i. de woorden van Darwin, in ieder geval de centrale gedachten van zijn evolutievisie. Daarmee gelooft hij niet in mindere mate dan ik die in de woorden van God geloof. Het evolutiedenken baseert zich immers op enkele voorwetenschappelijke hypothesen die kort door de bocht daarop neer komen dat alles is ontstaan door toeval en zich van daaruit doelloos heeft ontwikkeld door middel van genmutaties.
Je hebt echter heel wat geloof nodig omdat zo maar aan te nemen. Er valt namelijk absoluut niets aan bewijs te leveren. Toch wordt het vaak voorgesteld alsof het om pure feiten gaat. Het merendeel neemt gewoon voor zoete koek aan dat het zelfs om feiten gaat waar niets op af te dingen valt. Men beschouwt dat kennelijk als noodzakelijk om vol aangezien wilt worden....

Als we dan toch ten diepste een zelfde soort start hebben, namelijk geloof in een bepaald uitgangspunt, dan zou ik willen stellen dat het niet zo problematisch hoeft te zijn om aan te nemen dat God, die de Schepper is van het gehele universum, veranderingen kan aanbrengen in de natuur die ons beperkte, menselijke verstand te boven gaan! Ons beperkte verstand kan daarom ook moeilijk norm zijn voor alles wat mogelijk en onmogelijk is.

Terug naar de grasetende leeuw moet ik dan ook stellen dat ik het ook niet begrijp. Ik aanvaard het eenvoudig. We hebben allemaal geleerd dat roofdieren een heel ander spijsverteringssysteem hebben dan planteneters. Toch geloof ik niet dat deze omwenteling als zo schokkend behoeft te worden gezien. Dieren die wij als roofdieren aanduiden hebben volgens het scheppingsverhaal namelijk eerst groene planten gegeten als dagelijks voedsel.

In die periode kwamen de dieren tot Adam – zelfs Eva was er toen nog niet – en hij gaf de dieren een naam in overeenstemming met hun natuur. En ik denk dan daarbij: de natuur die zij toen hadden. Ik zie namelijk geen enkele reden om aan te nemen dat leeuwen, tijgers etc. in die tijd al andere dieren aten. De dood deed zijn intrede namelijk niet voordat de zonde door Adam de wereld binnenkwam. Pas met de zondeval werd de aardbodem vanwege de zonde vervloekt en kreeg de natuur een ander wezenskenmerk, namelijk dat van de vruchteloosheid. Die verandering moet tot gevolg hebben gehad dat onze huidige roofdieren werkelijk roof-dieren werden. Niet eerder! Zij veranderden toen dus van planteneters in rovende vleeseters. Of dat een verandering van het orgaanstelsel met zich meebracht lijkt me sterk – hoewel ik het op zich niet kan uitsluiten. De verandering terug tot planteneter vergt dan evenmin een nieuwe set magen en darmen, lijkt me zo. Ze aten immers vroeger ook al planten? Overigens zijn dit natuurlijk maar details van ondergeschikt belang, evenals de vraag of wij het al dan niet begrijpen. Niet dus!

Ingrijpende verandering
Uiteraard gaat het hoe dan ook om een buitengewoon ingrijpende verandering! Een leeuw graast nu eenmaal niet net als een rund en zeker niet in dezelfde wei! Een leeuw zou zich in deze tijd onmiddellijk op het rund storten, terwijl een rund op zijn beurt alles zou doen om te voorkomen dat hij op het dagmenu van de leeuw terecht zou komen. Er is dus een regelrecht wonder nodig om deze verandering tot stand te brengen. Deze verandering maakt onderdeel uit van wat Lukas “de wederoprichting van alle dingen” (NBG51) noemt of de tijd waarin alles zal worden hersteld (NBV). De schepping zal dan worden bevrijd uit de slavernij van zinloosheid en vergankelijkheid, iets waar we nu misschien nog niet zo veel bij kunnen denken, maar wat mogelijk veel verder gaat dan dat waar Jes 11:6-8 overgaat.
Spannende tijden dus!

Hoe het allemaal zal toegaan weten we niet, alleen dat het zal gebeuren. Met verlangen zie ik uit naar die tijd! Mogelijk zullen de dieren dan niet langer meer wegvluchten als wij mensen bij hen in de buurt komen. Misschien zullen we zelfs een leeuw kunnen aaien zoals we nu een paard aaien. Het is moeilijk om met zo'n (aards) toekomstperspectief te wachten op die heerlijke tijd!

Het klinkt misschien allemaal wat te ongelofelijk om waar te kunnen zijn, maar ik ben er van overtuigd dat het waar wordt, ook al gaat het misschien iets anders dan dat ik mij dat nu voorstel. Mensen kunnen dat niet bewerken. God zelf staat hiervoor garant.

Met belangstelling zie ik uit naar reacties!

01 oktober 2006

Wat een Vader! voor mij!?

Het thema voor de preken van onze voorganger staan dit najaar in het teken van ”terugkeer naar God” en hij spreekt al zondagen lang over Lukas 15 en met name over de gelijkenis over de verloren zoon.

Het is een gelijkenis waarin de enige die werkelijk de Vader kent, ons over Hem vertelt en Hem aan ons voorstelt als de Vader van de verloren zoon.

Wat een Vader!!!

Wat zou onze vaderreactie zijn als we zouden weten dat een van onze zonen een heel vermogen verkwanseld heeft en na jaren niets van zich te hebben laten horen, zich met hangende pootjes bij z’n ouderlijk huis aandient…. ?

Zouden wij gewoon wachten tot hij aanbelt en hem daar gewoon een tijdje laten bellen om hem vervolgens toe te spreken met “zo, belieft het meneer eindelijk weer eens van zich te laten horen?” of ... zouden wij ook dagelijks op de uitkijk staan ….. en als we maar een glimp van hem ontwaren, hem onmiddellijk tegemoet snellen?

Zouden wij vervolgens zeggen: en? Wat heb je na al die jaren op te biechten? Of nemen we die jongen in de armen en geven hem een vaderlijke kus?

Zouden wij zeggen: “Tsjonge, wat zie je er uit man, heb je nou echt niks beters om aan te trekken als je nu toch een keer hier komt?” Of laten we hem douchen en zorgen we dat er na z’n douche feestelijke kleding voor hem klaarligt terwijl we ondertussen snel gebak halen om deze thuiskomst te vieren!

Wat een verschillen! Wie raakt niet onder de indruk van die Vader. Doorgaans schieten er tranen in m’n ogen als ik het stukje lees of hoor voorlezen, zo zeer grijpt de liefde van die Vader mij aan, want ik weet het is niet zo maar een gelijkenis, het gaat om DE VADER! Hij is werkelijk zo!

Wie zou niet bij het lezen van deze woorden zonder die Vader te kennen onder de indruk komen en tot zich zelf komen net als deze verloren zoon deed toen hij nog bij de varkens zat, zich tot die Vader wenden en zeggen: "hier is nog zo’n zoon. Ik begrijp er eigenlijk niks van, maar als u werkelijk zo'n Vader bent, dan wil heel graag dat u ook mijn Vader bent. O dank u dat u zo vol genade en vergeving bent, dank u voor deze – Uw – woorden. Dank u dat U ook mij zo wilt aanvaarden als uw kind!
Heh … wacht even, daar hoor ik iemand protest aantekenen. Hallo! Stop! Zo gemakkelijk gaat dat niet hoor! U stapt wel heel erg makkelijk over uw ellende heen! U moet bedenken dat er eerst toch wel heel wat moet gebeuren met u, ziet u, … … …. En weet u eigenlijk wel of u tot de uitverkorenen behoort? … … … En als u dan werkelijk gaat beseffen hoe erg het wel met u gesteld is dan …. … …. Nee zelf heb ik het ook nog niet, maar ik blijf bidden en kom onder het gehoor – al 70 jaar hoor…

Oh, stamel ik, ik ik dacht dat dit de Bijbel was, het Woord van God, maar ik begrijp als ik u zo hoor en u bent al zo oud en zult het dus wel weten dat het Woord alleen niet genoeg is…..
Ik begrijp dus … dat wat ik dacht bij het lezen van deze gelijkenis slechts een fata morgana is…

Ik dacht echt dat ik dit mocht lezen als een uitnodiging om net als de verloren zoon tot God te gaan, want ik heb inderdaad net als die verloren zoon zoveel jaren voor mijzelf geleefd, steeds mijn eigen belangen gediend, maar ik begrijp van u dat dat niet voldoende is en dat dat zo gemakkelijk niet gaat. … … Ik moet dus eerst mijn ellendige toestand nog maar eens véél dieper zien te beleven opdat misschien – je weet het maar nooit, het God mag behagen aan mij dat grote werk van redding te verrichten – en dan ….
Ik kijk m’n gesprekspartner aan in de hoop het goed begrepen te hebben, maar wat zit hij raar en … hij reageert helemaal niet. Meneer…. Meneer! roep ik…. Gelukkig heb ik een mobieltje en ik bel snel het alarmnummer. Ik probeer hem te beademen…. Even later komt de ambulance al met loeiende sirenes. De verplegers proberen van alles maar … het is al te laat. De man is overleden. Een fataal hartinfarkt… vertelt de verpleger! Wat vreselijk!

“Nee, zelf heb ik het ook nog niet, maar …” Het dendert door mij heen. Kennelijk niet uitverkoren….

Ja maar, zo gemakkelijk kun je dat toch niet zeggen! God heeft toch zelf laten optekenen voor ons in 1 Tim 2:3,4: “Want dat is goed en aangenaam voor God, onzen Zaligmaker; Welke wil, dat alle mensen zalig worden, en tot kennis der waarheid komen.” (Ezech 18:23. 2 Petr 3:9)

En zegt niet Jes.55:1 en Openb.22:17 En wie dorst heeft, kome, en wie wil, neme het water des levens om niet.

Wat vreselijk om straks diezelfde woorden te moeten horen als de farizeeërs: Maar Hij antwoordde en zeide tot hen:
"Wel heeft Jesaja, van u, geveinsden, geprofeteerd, gelijk geschreven is: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij.
Doch
tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen; Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen"

En voor u die dit leest en geen zekerheid hebt ... U hebt nog de keus…. Nog is het de welaangename tijd, de dag waarop ook u zalig kunt worden!