Furuboda - een uniek vakantieoort voor de gehandicapte medemens

Aan de Zweedse Oostzeekust, onder het plaatsen Kristiansstad en Åhus ligt op ca 1 km van het strand een klein plaatsje Furuboda. (via de link is het kaartje zichtbaar. Furuboda is de rode stip. Door uit te zoomen is een beter idee te krijgen van waar het precies ligt.)

Naar de plaats is ook het centrum genoemd dat al enkele tientallen jaren geleden is gesticht door een paar enthousiaste christenen die voor ogen hadden om een centrum te hebben waar de gehandicapte mens alle mogelijke hulp krijgt om op een voor hem of haar aangepaste wijze een vakantie door te brengen.

Inmiddels is de bebouwing van het terrein in zodanige staat dat tijdens de jaarlijkse familiekamp zo'n 170 mensen (gehandicapten met hun assistenten en/of familieleden) hier kunnen verblijven. Daarnaast worden nog meer vakanties voor specifieke doelgroepen georganiseerd en kan men feitelijk het hele jaar terecht.

In 2006 was ik voor de derde keer aanwezig samen met mijn zorgnemer en enkele familieleden van hem. Met m'n collega-assistent werkten we afwisselend van 15.00 tot 15.00 met uitzondering van de nachten.
Veel tijd gaat heen aan de gewone menselijke verrichtingen zoals aankleden, eten, e.d. maar daar tussendoor is ook ruimte om deel te hebben aan de verschillende activiteiten die worden georganiseerd....



Aan het conferentiecentrum is ook een soort volkshogeschool gekoppeld waar personen met een handicap diverse opleidingen kunnen volgen. Tevens kunnen geïnteresseerden een opleiding volgen om op professionele wijze met gehandicapten om te gaan.
Al met al is het een plek waar gehandicapten volop in de picture staan.
Regelmatig komen er buitenlanders die met Engels zich prima verstaanbaar kunnen maken maar voor een familieweek is het wel erg plezierig om ook Zweeds te kunnen.

Op de laatste dag heb ik nog gauw wat foto's gemaakt, vooral van de gebouwen van en rondom Furuboda. Vooral als herinnering voor mezelf, nu dit naar alle waarschijnlijkheid de laatste keer was voor mij...

Op de luchtfoto (klik voor een vergroting) hiernaast bevindt zich Furuboda. Het aangegeven pad met de rode streepjes voeren van het parkeerterrein (1), naar het strand. (ca 1 km). In het restaurant dat open is voor iedere passerende bezoeker kan ook een warme maaltijd worden genuttigd voor ca 6 euro p.p. Een aanrader! Klik hier voor de Engelse verkorte siteversie van de vereniging Furuboda en op de platte grond over het terrein rechtsboven voor een leesbaar exemplaar.

Hollandse waardering voor Zweedse gezondheidszorg

In een gezondheidskrant die periodiek wordt verspreid onder de Zweedse bevolking, stond laatst een aardig artikel over Jan Vingerhoets, een Nederlandse arts die na 10 jaar huisarts te zijn geweest i NL naar Zweden was verhuisd. Nu werkt hij als arts op een gezondheidscentrale zo'n 50 km ten noordwesten van Örebro.

kwali-tijd
Hij geeft aan dat men in Zweden véél meer tijd heeft voor patienten en vergelijkt dan met het NL-systeem waarbij de huisarts om economische redenen zoveel mogelijk patienten moet hebben en hij in zijn geval 30 à 35 patienten per dag verwerkte.
Ik had daar ALTIJD gebrek aan tijd, schrijft hij. En dat heeft consequenties, vindt hij want kwaliteit vergt tijd! Om die reden vindt hij dan ook dat hij hier meer kwaliteit kan leveren dan voorheen in NL, waar veel patiënten genoodzaakt waren om meerdere keren hun arts te bezoeken, iets wat hier in één keer kan worden meegenomen.

uitgebreidere functies
Tijdens een bezoek kunnen direkt ook laboratoriumproeven en/of röntgenfoto's worden genomen. Uit ervaring weten we nog hoe je in NL altijd een verwijskaart kreeg en vervolgens maar afspraken moest zien te maken voor dit soort vervolgacties in het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Tja, effectief is anders natuurlijk (vanuit de patiënt bezien).

Op een Zweedse gezondheidscentrale is altijd ook een fysiotherapeut standaard aanwezig en ook een ziekenhuismaatschappelijk werker en meer van dat soort functies. In Huskvarna met z'n ruim 20.000 inwoners hebben we een eigen gezondheidscentrale naast de meerdere centrales die zich in het aangrenzende grotere Jönköping bevinden.
Dat werkt heel goed vinden wij!

verpleegkundigen
Wat hier ook al jarenlang heel goed werkt is dat verpleegkundigen eigen ontvangstmogelijkheden hebben voor patiënten speciaal ingericht op zaken als hoge bloeddruk, diabetes, wondbehandeling e.d. iets wat volgens Jan Vingerhoets in NL nog in de kinderschoenen staat en vooralsnog meestendeels door een huisarts gebeurt.

Dat betekent niet dat Jan Vingerhoets daarmee vindt dat het Nederlandse model met z'n veel kleinere huisartspraktijkenslecht is. Nederlanders zijn volgens hem best tevreden over hun gezondheidszorg. Het is gewoon anders, maar hij prefereert het Zweedse model boven het Nederlandse .

huisbezoeken
Toch is er ook iets wat hij hier mist. Hij doelt dan op de huisbezoeken die huisartsen in NL doen, iets wat naar zijn idee veel nuttige informatie geeft, maar misschien komt dat ook hier wel...

Jan Vingerhoets heeft een intressant artikel over het Zweedse model gepubliceerd in "Medisch Contact", maar helaas lukt het (mij) niet om dat artikel online op het scherm te krijgen...

Voor ons die in Zweden wonen na veel jaren in NL te hebben gewoond is dat wel leuk om te lezen natuurlijk. Met 4 jaar ervaring in het Zweedse Huskvarna hebben we uiteraard onze eigen - zij het sporadische - ervaringen als patienten, waarin we veel herkennen van dat waarover Jan Vingerhoets schrijft.

Hmm.... heb je al tot zover gelezen dan stel ik je reactie uiteraard op prijs...

ark van Noach - ark van Huibers

Iemand die anno 2006 een ark bouwt hoeft niet per definitie dezelfde visie te hebben als Noach eens, want zo verzekert de initiatiefnemer, "een wereldwijde overstroming komt er niet meer, dat heeft God beloofd".
Toch een ark bouwen, komt dan ook meer voort uit zijn verlangen om mensen te tonen hoe de ark van Noch er uitgezien moet hebben. Maar niet alleen informatie en een leuk uitje voor bezoekers is de opzet. Vooral ook het vertellen van de evangelieboodschap inspireert de enthousiaste aannemer en evangelist Huibers, die met zijn schip door Nederland wil varen en de maten van zijn schip om die reden heeft moeten beperken.

Indrukwekkend, vooral je bedenkt dat Huibers de ark helemaal in z'n eentje bouwt. Petje af! Wat mij betreft hoop ik dat het gaat lukken en dat hij heel veel bezoekers en luisteraars gaat krijgen in zijn reddingsark.

In april 2006 was hij inmiddels zover als op bijgaande foto te zien is. En wie meer wil weten, kan de 2-vandaaguitzending van begin 2006 online bekijken of downloaden.

Hmm.... heb je al tot zover gelezen dan stel ik je reactie uiteraard op prijs...

bezoek aan Duitse vrienden in Hjo

In vier jaar hadden we ze niet gezien, maar nu waren onze vrienden een paar weekjes op vakantie even boven Hjo in een huisje op loopafstand van het Vättermeer. Reden voor ons om van de gelegenheid gebruik te maken door hen op te zoeken.

De meisjes waren inmiddels fors groter en ook was Jakob geboren sinds we hen voor het laatst zagen.

De werk- en leefsituatie in Penzlin passeerden de revue en de grote studiedruk op de meisjes vanuit school.

Ook gedachten om zich in Zweden te vestigen kwamen aan bod, maar ook de vele hindernissen die er zijn om die stap te realiseren. Dat wat soms onmogelijk lijkt in onze ogen, is evenwel mogelijk bij onze god, die van alle dingen weet en ons steeds wil leiden in zijn weg.

We genoten van de aangename gezinssfeer tijdens de maaltijden. We maakten een wandeling naar het meer en spraken vervolgens over allerlei gewoonten in Zweden en dat het niet zo gemakkelijk is om wat dieper contact met Zweden te krijgen; dat kost gewoon tijd.

Een dag om met plezier aan herinnerd te worden...

knarsetandend

Vandaag las ik iets uit Matt. 22...

“Vriend, hoe ben je hier binnengekomen terwijl je niet eens een bruiloftskleed aanhebt?” De man wist niets te zeggen. 13 Daarop zei de koning tegen zijn hofdienaars: “Bind zijn handen en voeten vast en gooi hem eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt.’ (NBV)

Iedereen - goed of slecht - kreeg het aanbod om te komen tot het feest. Iedereen in die tijd kreeg ook bruiloftskleding om aan te trekken van de uitnodigende partij.

Wat een evangelie! Iedereen wordt uitgenodigd om tot God te komen en verkijgt daarbij zonder hij er iets voor hoeft te doen de benodigde bruiloftskleding, dat is Jezus Christus die onze mantel der gerechtigheid is. Door zijn verzoenend werk op het kruis wordt ons dit aanbod gedaan.

Geen geloof hechten aan het aanbod van die genade van God is gelijk aan het afwijzen van de bruiloftskleding.

En dan .... sta je daar als kerkganger of religieus geïnteresseerde plotseling voor Gods aangezicht en je hebt geen bruiloftskleding aan. Om op je tong te bijten! Want als het feest dan begint, mag je er niet bij zijn, ook al had het gekund, maar je hebt het afgewezen, om wat voor (vrome) smoes dan ook. Dat wordt dan iets om eeuwig spijt van te hebben. Wie zou dàn geen tandenknarsen, want er is dan geen weg terug! Nu nog wel!

Hmm.... heb je al tot zover gelezen dan stel ik je reactie uiteraard op prijs...