Ontmoeting met Jezus

Johannes is helemaal ondersteboven Waarschijnlijk zijn de twee volgelingen van Johannes de Doper erbij geweest toen Jezus door hem gedoopt werd en wisten zij dat Johannes slechts een heraut was van de komende koning. Maar wat een dag moet dat zijn geweest voor Johannes! Jezus had hem gevraagd om gedoopt te worden! Hij begreep er niks van! Jezus hoefde zich toch niet te bekeren, door zich van een ikgericht leven te wenden tot God. Nee dat was zo, maar Jezus wilde het. Johannes deed het en terwijl Jezus weer uit het water opstond daalde de Heilige Geest in de gedaante van een duif op Jezus neer. En er klonk een stem uit de hemel, die sprak: “U bent mijn geliefde Zoon, U verheugt mijn hart” God de Vader sprak hier vol blijde verrukking over zijn Zoon. Wat een vreugde voor de Vader hier zijn Zoon te zien, die door zich te laten dopen toont dat Hij de mensen gelijk wil zijn, naast hen wil staan, de zelfde weg wil gaan, maar daarin tevens zich zelf vrijwillig en volkomen toewijdt aan de opdracht die de Vader Hem gegeven heeft om de zonde van de wereld weg te nemen. Dat was precies wat de Vader zo graag wilde! Johannes heeft er waarschijnlijk niet veel van begrepen, maar één ding zag hij: Hij wiens heraut hij was, was het Lam van God. Hij zou zijn volk verlossen van de macht van de zonde, maar wie begreep dat? Toen Jezus naar hem toe kwam om zich te laten dopen, riep hij het uit. Kijk! Dat is ‘m!! "Het offerlam van God! Hij neemt de schuld van de wereld op Zich.” Het lam was in het hele Oude Testament het beeld van verzoening. Al in Ex.12 moest een lammetje worden geslacht en het bloed aan de deurposten worden aangebracht. Daardoor zou verzoening worden aangebracht en hoefden de eerstgeborenen niet te sterven. Maar al die lammetjes bij elkaar konden desondanks geen enkele zonde wegnemen. Ze hadden slechts een symbolische functie. Ze zouden heenwijzen naar het enige echte offerlam waarin God zelf voorzag, net als bij Abraham op de berg Moria (Gen.22). Jezus zou zich zelf laten slachten als een offerlam op het kruis en daar de zonde van de wereld verzoenen, waardoor de weg tot God zou worden vrijgemaakt. Johannes zag er iets van. Zijn discipelen luisterden ernaar. Uitnodiging De volgende dag, zo schrijft Johannes, is hij weer bij de Jordaan net als de vorige dag en ziet Jezus daar gaan. Johannes ziet maar één ding, hetzelfde als wat God de Vader zag, als hij opnieuw uitroept: “zie het Lam van God!”. Twee van zijn discipelen nemen een besluit. Ze willen weten wie die bijzondere rabbi is waarover Johannes de Doper het steeds heeft gehad. Ze gaan eenvoudig naar Jezus toe en houden hem steeds in het oog. Jezus merkt het en vraagt wat ze willen. Ze vragen Hem wat ook wij mensen veelal aan elkaar vragen als we ze elkaar voor het eerst ontmoeten: “Waar woont u?” En, hoe reageert Jezus? Uit zijn reactie op die vraag kunnen we namelijk iets zien van wie/hoe Hij is! Hij antwoordt: “kom maar mee, dan zul je het zien!! Wildvreemde mannen die (nog) niets hebben met Jezus krijgen zo maar een uitnodiging!! Er worden geen agenda’s getrokken om een afspraak te maken. Je zou toch kunnen verwachten dat Hij zou zoiets zou antwoorden als: “Ja, sorry hoor maar daar kan ik niet aan beginnen, daar heb ik dus even geen tijd voor!” Nee, onmiddellijk kunnen ze bij Hem terecht! En als bevestiging staat er nog eens achter, dat ze die dag bij Hem bleven. Wat moet je daar nu mee hier en nu? Wel, Jezus is niet veranderd, Hij is nog steeds zo! Wie Hem nadert in een eenvoudig gebed, mag bij Hem komen, is welkom bij Hem. Hij wijst niemand af die Hem wil leren kennen! Helemaal niemand! In ons landje komt men vaak met een enorme lading theologie op de proppen over wel of niet uitverkoren zijn en wat al niet meer. Dat zijn de mensen die op een afstand blijven staan. Dat zijn mensen die Hem, naar ik vrees, nooit echt zullen leren kennen. Dat hoeven ze niet, vinden ze: ze weten het al! Ze missen daarvoor die kinderlijke onbevangenheid zoals deze discipelen hadden. Zij deden het gewoon! En werden niet afgewezen. Ze waren welkom! Die keuze die zij maakten, was de meest beslissende in hun leven. Alles zou volkomen anders worden. Dat geldt ook voor ons die anno 2007 leven. We zijn allemaal welkom! De vraag is alleen wie bereid is die allereerste vraag te stellen aan Hem. Voor wie het doet geldt: het antwoord is net als toen. “Kom maar mee, dan zul je het zien!” (Joh.1: 19-39) Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

Als muren vallen ....

Afgelopen week duikelde ik een interessant boek van 1998 op in een tweedehands boekenzaakje: de Zweedse versie van een boekje over twee Mariazusters uit Darmstadt, die na 17 resp. 19 zich uit deze beweging hebben teruggetrokken en over hun dramatische sekte-ervaringen schrijven.

Het voorwoord bij dit boek werd geschreven door een bekende Noorse evangelikaal Edin Lövås, die een in Scandinavië vele malen herdrukt boek over de "gevaarlijke machtmens" heeft geschreven.

In het boek dat oorspronkelijk in het Duits is geschreven (en ook als pdf te downloaden valt) beschrijven twee Finse vrouwen hoe zij als tieners bij de Mariazusters in Darmstadt toetraden, gefascineerd als zij waren van de liefde die zij bij deze zusters aantroffen.
Echter, na een aantal jaar als novices te hebben gewerkt werden zij toegelaten tot de binnenste kring van zusters, maar bemerkten nu dat ze met een geheime leer van Basilea Schlink te maken kregen die niet buiten die binnenste kring van zusters mocht worden verspreid.

De zusters werd geleerd dat zij in absolute overgave aan God (in de praktijk Basilea Schlink) dienden te leren leven zonder dingen ter discussie te stellen. In toenemende mate werden ze geconfronteerd met vreemde leringen van Basilea over een ingaan in het lijden van Christus om Hem daarin te helpen, want anders zou Hij het niet volhouden!! De zusters moesten Jezus troosten in zijn lijden dat op grond van de zonden nog steeds doorging. Door boete te doen voor eigen en andermans zonden zouden ze de weegschaal van de verzoening aan de ene kant in evenwicht kunnen houden ten opzichte van de zonden van de mensen aan de andere kant. Bijbelse leringen over het eenmalige en volkomen offer van de Heer Jezus werden door Basilea ontkracht door eigen interpretaties die vaak hun basis hadden in haar vermeende profetieën.

In het boek worden talloze citaten van B.S. vermeld die mij de tenen doen krommen. Opmerkelijk in dit geheel is dat B.S. van oorsprong doktor in de psychologie is. Op een diep tragische wijze heeft zij evenwel haar psychologische kennis (on)bewust? misbruikt onder het mom van diepe vroomheid….

Doordat de meeste Mariazusters zich innerlijk geheel overgaven aan hun leidster in plaats van aan de Heer Jezus, raakten zij meer en meer in de ban van B.S. en haar meer en meer onbijbelse leer. In feite accepteerden ze de uitspraken van de leidster boven de woorden van God!! Dit proces vond z'n oorzaak in de verplichting tot het bijwonen van de z.g. lichtsessies, waarin zij steeds werden gemaand om via geestelijke diepgraverij met hun zonden voor de dag te komen en ook geacht werden om fouten van anderen publiekelijk aan de orde te stellen. Na bestraffing en boetedoening kon men dan vergeving ontvangen, maar ... uitsluitend van de leidster B.S!!
Elke vorm van gezonde vragen/twijfel over gedachten en leringen van B.S. werd afgedaan als een aanval van de boze die betreffende zusters per direkt zouden moeten belijden als zonde.

Dat het hier gaat om een grenzeloos manipulatief machtsmisbruik is overduidelijk. Het zelfstandig denken en verantwoordelijk zijn voor het eigen denken en geloven werd eenvoudig weggetheologiseerd! Dat zij daarmee op ontoelaatbare wijze de controle overnam over het denken van vrouwen, die voorbehoudsloos een leidster volgden is uiterst tragisch. Vanwege de typisch Roomse lering dat men nooit kan weten of zijn zonden vergeven zijn doordat daarnaast ook boetedoening nodig is, hebben beide schrijfsters jarenlang geworsteld met de zekerheid van hun geloof. Hoezo evangelisch .... ? Lees echter 1 Joh.1:9 over vergeving!
Alleen door woorden van mensen, hoe geliefd en gerespecteerd ook - en dat was B.S! - te vergelijken met de Bijbel zelf zegt, kan men ontkomen aan zulk een vorm van geestelijke verblinding.

Waar dat uiteindelijk toe leidt moge ook blijken uit een citaat van B.S. waarin zij zegt "dat de Drieenigheid haar persoon tot een exclusieve gemeenschap met zichzelf heeft uitverkoren." Hier is toch wel sprake van een ziekelijke neiging tot zelfverheerlijking, die mij sterk doet denken aan een recent Zweeds sekteschandaaldrama (Knutby).

B.S. beschouwde zich zelf ook als het openbaringsmedium van God. Om die reden droeg ze de zusters op haar gedachten overal over de wereld te verspreiden!
Elke vorm van zelfkritiek was volledig afwezig bij haar, geheel in kontrast met wat ze eiste van de zusters! Onbegrijpelijk dat deze manipulatie zolang als evangelikaal voor zoete koek is geslikt.

Een ontnuchterend boek!! Wil je reageren? Schrijf gerust naar thv@fastmail.com Elke serieuze reactie wordt beantwoord!

Orgel op transport

22 jaar lang heeft ie ons muzikaal genot verschaft, maar per vandaag is ons orgel, een Johannus Opus 230, op weg gegaan naar z'n nieuwe eigenaar: een 15-jarige jongen in Pajala, maar liefst 1400 km ten noorden van Huskvarna. Hij is er naar eigen zeggen de koning te rijk mee!! Dat doet ons echt plezier. Mooi dat ie toch nog zo'n goed plekje krijgt!
Zelf zien we nu uit naar de komst van een nieuw orgel, ook al zal dat nog wel enige maanden op zich laten wachten.